Η δήθεν Ελλάδα μας

Η Ελλάδα του σήμερα είναι πολύ δήθεν..όλα έχουν πάρει το λούστρο της οφθαλμοπάτης.. Αλλιώς τα περιμένεις, αλλιώς σου φαίνονται και αλλιώς είναι.

1) Το δήθεν εστιατόριο, που έχει πάρει άδεια για μπάρ, αλλά σερβίρει και φαγητό. Ξεκίνησε για μπάρ, μετά έβαλε καφέ και τόστ, μετά πάγκο για τυρόπιτες κ σάντουιτς. Αγάλι-αγάλι άρχισε να βγάζει σαλάτες στην αρχή, μετά πιάτα τυριών-αλλαντικών, για να καταλήξει στο μοσχαράκι στη γάστρα και στη ρεβυθάδα!!
Ξεκινώντας απο σκαμνιά για μπάρ και σιδερένια μικρά τραπεζάκια έξω για το καφέ σου, πήγε στα κανονικά φαρδιά τραπέζια μέσα, πρόσθεσε τέντες έξω, μετά το έκλεισε με νάϋλον και τέλος τσούπ! νατη η εξωτερική σόμπα-λάμπα για ζέστη.

Κανένας δεν ελέγχει την άδεια του μαγαζιού. Αν ποτέ εμφανισθεί κάποιος ελεγκτής, του κάνει ο ιδιοκτήτης της "επιχείρησις" το τραπέζι τζάμπα, οπότε ανοίγει το στόμα του μόνο για να μασάει. Και βέβαια όποιος μασάει δεν μιλάει.

2) Το δήθεν φαγητό. Ενώ ο πελάτης παραγγέλνει διάφορα εδέσματα, καταλήγει να τρώει ετοιματζίδικα και ξαναζεσταμένα. Παραγγέλνει ντολμαδάκια χειροποίητα και παίρνει ζεσταμένα ντολμαδάκια κονσέρβας. Ομως άμα έχεις φάει κιβώτια κονσέρβες με ντολμαδάκια Παλίρροια, ξέρεις τη γεύση τους, οπότε θεριεύεις αμα σου τα βγάζουν ΖΕΣΤΑΜΕΝΑ (μπλιάχ) αλλά με τιμή ταβέρνας.
Η, οι τηγανιτές πατάτες που υποτίθεται είναι φρεσκοκομμένες "της γιαγιάς".. φρεσκο-βγαλμένες απο τη νάύλον σακκούλα προφανώς εννούν. Αμα ήθελα προτηγανισμένες θα πήγαινα στα Goody's δεν θα πλήρωνα τη τιμή σου μπάρμπα! Για να μη μιλήσω για το κρέας που αν η χονδρική τιμή είναι 20 ευρώ το κιλό (λέμε τώρα), μερικά "ξύπνια" εστιατόρια πουλάνε 2ο+ ευρώ τη κάθε μπριτζόλα, με γαρνιτούρα άθλιες πατάτες, πουρέ έτοιμο Maggi ή κακοβρασμένο ρύζι.
Υπάρχουν δε και κάποια "παραδοσιακά" μεζεδοπωλεία που σερβίρουν αυθεντικές γεύσεις Ηπείρου, όπως τυρί έμενταλ με ρόκα και μπαλσαμικό. Ως γνωστόν το ξύδι μπαλσάμικο και η παρμεζάνα έχουν τη βούλα του Ηπειρώτικου διεθνώς..

3) Η δήθεν εξυπηρέτηση. Οταν οι σερβιτόροι φέρνουν τα πάντα λειψά: Λείπουν ορισμένα μαχαιροπήρουνα, οδοντογλυφίδες, το λαδό-ξυδο π.χ. είναι άδειο, ώστε να ζητάς συνεχώς τούτο-κείνο και βέβαια να σε αντιμετωπίζουν περιφρονητικά "τι θέλει πάλι αυτός". Αντίστοιχα στο φαγητό, άλλο να παραγγέλνεις, άλλο να σου έρχεται με το σχόλιο "μας τελείωσε το κατσικάκι και σας φέραμε φέτα ψάρι". Τέλος ο λογαριασμός. Εκεί γίνεται χαμός. Μερικά μαγαζιά, δε τον φέρνουν καθόλου, έρχεται ο σερβιτόρος και σου λέει, όλα κάνουν τόσο. Η σου δίνει μία απόδειξη που αναγράφονται μεν αλλά δεν είναι ταμειακή. Αμα δε έρθει η ταμιακή, είναι για το σύνολο που ίσως και να σου προσθέτουν κάτι που δεν έφαγες.

Ποιό το συμπέρασμα; Να μη τρώς έξω, να είσαι μονίμως σπίτι;

Οχι βέβαια. Απλά να βλέπεις πώς είναι το μαγαζί και τι σου βγάζουν να φάς. Μετά αποφασίζεις να ξαναπάς ή να το ξεχάσεις..αφού βέβαια το δυσφημίσεις στους γνωστούς σου.

Ωστε να υπάρξει και μία τιμωρία για τους "δήθεν" έξυπνους εστιάτορες.