Κυριακή, Αυγούστου 28, 2005

"Λουϊζίδης"

Εχει πάει πολύς κόσμος στον Λουϊζίδη στη Βουλιαγμένη, είπαμε να πάμε και εμείς.
Αυτές είναι οι εντυπώσεις μου
1) Επειδή το καλοκαίρι είναι ανοιχτό σχεδόν 24 ώρες, είναι μονίμως σχεδόν γεμάτο, τις Κυριακές και εορτές ετοιμαστείτε να παίξετε ξύλο με γιαγιάδες και μαμάδες με καροτσάκια και σκασμένα που τσιρίζουν. Γίνετε της τρελλής τα σβκ, τις καθημερινές όμως είναι καλά. Κωδικός ντυσίματος?
Ελα ρε μη χέσω. Οτι του κατέβει του καθενός, μερικοί ντύνονται στα μαύρα δίπλα η άλλη με το μαγιώ..
2) Είναι ένα απλό ελληνικό εστιατόριο μη περιμένετε χάϊ και τρέντι ναι? Τα γκαρσόνια είναι πολύ ευγενικά και πολύ γρήγορα, περίφημα στη δουλειά τους και φώς φανάρι αγαπούν αυτό που κάνουν. Μερικά μιλάνε Αγγλικά και Γαλλικά και Γερμανικά πολύ καλά. Το μόνο μειονέκτημα που είδα είναι ότι τα τραπέζια είναι πολύ κοντά το ένα με το άλλο, χωρίς να το θέλεις ακούς και τις κουβέντες του γείτονα.
3) Σερβίρουν ελληνική κουζίνα με εμφαση τα λαδερά, τα σβκ πρέπει να κάνεις κράτηση στα λαδερά που θέλεις με το όνομά σου (ναί! καλά διάβασες) αν θέλεις να φάς γιατί τελειώνουν γρήγορα και θα τη βγάλεις με μπριτζόλα (πάλι).
4) Το μόνο πρόβλημα είναι ότι είναι κλειστό το εστιατόριο το χειμώνα..
Νιάρρρρ!

Πέμπτη, Αυγούστου 25, 2005

"Ο Ξυπόλητος" στη Λούτσα





Μόνο ξυπόλητο δεν είναι το ωραίο αυτό ταβερνάκι, χτισμένο στο τέρμα, τέρμα της παραλίας της Λούτσας, μπροστά στο πέλαγος







Φτάσαμε μετά το ηλιοβασίλεμα6 άτομα και 2 παιδάκια και η αφεντομουτσουνάρα μου με καινούργια ψηφιακή μηχανή, να κάνω τον φωτογράφο τρομάρα μου.. Η θέα απο το τραπέζι αριστερά




Το πιατο. Το καλύτερο μπαρμπούνι που έχω φάει γενικώς οπουδήποτε. Μα τι του βάζει μέσα και είναι τόσο τραγανό απ' έξω και ζουμερό μέσα?

Μία υπόσχεση

Να ξανάρθω πρίν βραδυάσει, να απολαύσω ηλιοβασιλέματα..

Τρίτη, Αυγούστου 16, 2005

Τα κόλπα μιάς ψησταριάς


ΚΡΕΑΣ
Για πολλά χρόνια πηγαίναμε σε τοπικό χασάπικο και αγοράζαμε διάφορα, αλλά επειδή τις τελευταίες φορές τον κόψαμε γιατί οι μύγες μέσα στο μαγαζί του ήταν πολυπληθέστερες των πελατών του, μύγες παντού τσαμπιά-τσαμπιά και τον σιχαθήκαμε, άνθρωπος που δεν επενδύει σε ένα απλό μυγόχαρτο, σκέψου τι κρέας θα πουλάει. Ετσι παίρνουμε κρέας απο μεγάλο σουπερμάρκετ της περιοχής.
Συνήθως αγοράζουμε σπαλομπριτζόλες, λουκάνικα και κοτόπουλο ανοιγμένο σαν βεντάλια, για ψησταριά λέμε στον χασάπη, αυτός ξέρει πώς να το κόψει. Αν απο φασίσουμε να ψήσουμε ψάρι, τα εντόσθια πετιούνται αλλά μένουν τα λέπια, γιατί αν βγάλουμε τα λέπια τότε το ψάρι θα κολλήσει πάνω στη σχάρα και γίνεται χάλια.

ΛΑΧΑΝΙΚΑ
Τα λαχανικά είναι απαραίτητα για την ψησταριά, ιδιαίτερα οι μελιτζάνιες (φλάσκες) και οι πιπεριές. Επίσης κάνουν οι πατάτες και τα κρεμμύδια, ακόμη και ντομάτες. Τις πατάτες, κρεμμύδια και ντομάτες τις τυλίγουμε με αλουμινόχαρτο και τις βάζουμε πάνω στα κάρβουνα, ενώ τις μελιτζάνες και τις πιπεριές δεν τις τυλίγουμε, τις ψήνουμε έτσι.

ΔΙΑΦΟΡΑ
Χρειαζόμαστε επίσης ένα μεγάλο αριθμό μυρωδικών και μπαχαρικών για τη μαρινάδα, μας αρέσουν το κάρδαμο, κάρυ, τζίντζερ, σόγια, πιπέρια όλων των ποιοτήτων, σαφράνι, φινόκιο, κύμινο, κόλιανδρος, κανέλλα κλπ. Και φυσικά το ελαιόλαδο.

Αυτό είναι ένα πολύ ωραίο συνοδευτικό πιάτο που ψήνετε πρώτο-πρώτο σε ζεστή φωτιά, εμείς τα λέμε "Πιτταράκια"


Με αλεύρι κόκκινο για όλες τις χρήσεις, βάζουμε βούτυρο και ένα αυγό και φτιάχνουμε μία μαλακιά ζύμη, την οποία πλάθουμε σε μικρά κοτσιδάκια. Μεσα στη ζύμη μπορείτε να ρίξετε πιπέρια, μέντα, δυόσμο, ρίγανη, μαϊντανό ότι θέλετε για έξτρα γεύση, σε εμάς αρέσουν σκέτα. Τα σκεπάζετε με πετσέτα και τα αφήνετε σε χλιαρό μέρος για να φουσκώσουν (καμμιά ωρα). Και μετά στα κάρβουνα... Το κάτι άλλο είναι..


Ο Κ. στρώνεται και ανάβει τη ψησταριά παραδοσιακά, με κάρβουνα κλπ.

Τα ψάρια δεν χρειάζονται μεγάλη ζέστη, απλά τέχνη θέλουν να μην στεγνώσουν και γίνουν μούμιες.


Το κοτόπουλο χρειάζεται δυνατή φωτιά, συνήθως το τυλίγω με αλουμινόχαρτο, ώστε πρώτα να ψηθεί μέσα και στο τέλος βγάζω το αλουμινόχαρτο για εξωτερικό ψήσιμο.

Επίσης μπορείτε να φτιάξετε σουβλάκια, στο καλαμάκι βάζετε, ένα κομμάτι κρέας, ένα κομμάτι πράσινη πιπεριά, ένα κομμάτι ανανά (κονσέρβα), αν δεν έχετε ανανά και ένα κερασάκι (αυτά που ρίχνουμε στα ποτά) κάνει ή ένα κομμάτι κρεμμύδι. Και πάλι κρέας..


Επίσης φτιάχνουμε και διάφορα ντίπς για τα κρέατα, ένα ωραίο με γιαούρτι, τριμμένο αγγούρι, χυμό λεμονιού και λίγο κάρυ, ή αντί για κάρυ μπορείτε να βάλετε σκόρδο, ή τσίλις κλπ.

Συνήθως πίνουμε μπύρα με τη ψησταριά στην αρχή (τσέχικη Urquell, ή Grinbergen, αλλά μετά συνεχίζουμε με κρασιά.

Για γλυκό, μετά την ψησταριά θέλουμε κάτι δροσερό, τελευταία ανακαλύψαμε τα παγωτά της Φρουτομανιας, έχει και στο Ναύπλιο απ ' όπου πάμε και παίρνουμε, άλλες πάλι φορές χτυπάμε και κανένα εκμέκ..

Δευτέρα, Αυγούστου 15, 2005

Απ' την Τουρκία με αγάπη


Αυτό είναι ένα ΠΟΛΥΤΙΜΟ δώρο που μας ήρθε απο τη γειτονική Τουρκία. Μας το έφεραν οι Μαν-Αργ όταν πήγαν διακοπές με τα παιδιά τους στην Κωνσταντινούπολη.
Είναι ένα μεγαλούτσικο ξύλινο κουτί γεμάτο πλαστικά συρταράκια γεμάτα μπαχαρικά. Τα συρταράκια σφραγίζουν απο πάνω με πλαστικά πώματα έτσι ώστε να μην υγραίνονται και χαλάνε. Και τι δεν έχει μέσα, μέντα, δυόσμο, κανέλλα, κύμινο, κόλιανδρο, 5 ειδών πιπέρια άλλα σε κόκκους, άλλα αλεσμένα, πάπρικα, τσίλι, σουμάκ, σαφράνι, ρίγανη και μαχλέπι..Επίσης μέσα στη συσκευασία έχει και έναν χάλκινο μύλο για να κόβουμε τα πιπέρια..
Τρελλαθήκαμε με το δώρο, πάνω στο τραπέζι το τοποθετούμε σε καθημερινή βάση και δοκιμάζουμε λίγο απο όλα.
ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ.

Κυριακή, Αυγούστου 07, 2005

"Τσελεμεντές"

Λίγη Ιστορία

Πρίν από κάποια χρόνια, ο Νίκος Τσελεμεντές πήγε στην Βιέννη για να σπουδάσει ζαχαροπλαστική. Κατά το τέλος των σπουδών του εργάστηκε σε διάφορα εστιατόρια της εποχής του και γύρισε στην Ελλάδα για να ανοίξει τον περίφημο "Τσελεμεντέ" ένα μέρος γκουρμέ, με έμφαση τις υπέροχες τουρτες. Το 2002 ένας μακρινός ανηψιός του, ξανα-άνοιξε το περίφημο εστιατόριο σερβίροντας πιάτα βασισμένα σε συνταγές του προκατόχου του.

Εχουμε πάει σε αυτό το μικρό πλήν πολύ ενδιαφέρον εστιατόριο πολλές φορές και μόνοι μας και με φίλους, Ελληνες αλλά και ξένους. Είναι πολύ περιποιημένο, με τα λινά του τραπεζομάντηλα, τα κρύσταλλα, τον χαμηλό φωτισμό, την απαλή μουσική και το άψογο σέρβις. Τα αγγλικά των υπαλλήλων άψογα επίσης. Επειδή όμως είναι μικρό σαν χώρος, η κράτηση είναι απαραίτητη

Με το που καθόμαστε και πρίν προλάβουμε να δούμε τον κατάλογο, έρχεται ένα ποτηράκι τσίπουρο με πάγο για τον καθένα μας μαζί με ένα καλαθάκι φρέσκομυριστό ψωμί, ελιές και βούτυρο με σκόρδο. Πάντα παραγγέλνουμε το δικό του κρασί, ώς τώρα είναι υπέροχο και πολύ οικονομικό. Ο Τσελεμεντές είναι ιδανικό μέρος για χορτοφάγους

Για πρώτο πιάτο πήραμε ποικιλία ψητών λαχανικών (μελιτζάνες, κολοκύθια, πιπεριές διαφόρων χρωμάτων, κρεμμύδια και μανιτάρια),

μετά σουφλέ μελιτζάνας γεμιστό με ψητή φέτα και ψητό στο φούρνο, ένα μοσχαρίσιο φιλέτο να λιώνει στο στόμα μαγειρεμένο με μπαλσάμικο, σπιτικές πατάτες τηγανιτές, μία σαλάτα με παρμεζάνα και ρόκα και, και, και

τον λόγο που ήρθαμε να φάμε εδώ, παγωτό μέσα σε ψητή μαρέγγα..

Τέλος? οχι δα! Ενα ωραίο λικεράκι Limoncello μας βοηθάει να χωνέψουμε.

Και όταν ήρθε ο λογαριασμός, απορήσαμε.. ήταν πολύ χαμηλώτερος απο όσο περιμέναμε!!!