Κυριακή, Αυγούστου 22, 2010

Ντομάτες


Κάθε καλοκαίρι μπαίνω στη φάση έρευνας για τη πετυχημένη ντομάτα. Εκείνη που μυρίζει όμορφα και έχει ωραία γεύση. Σαν τις ντομάτες που έτρωγα όταν ήμουν μικρή, εκείνες που είχαν ατσούμπαλα σχήματα μεν και ο χυμός τους έκαιγε τα χέρια..
Μα τι ψάχνεις..θα ρωτήσουν
Ψύλλους στ' άχυρα.
Δεν υπάρχουν οι ντομάτες εκείνες που ήξερες..πάνε. Τις αντικατέστησαν οι άλλες οι ομοιόμορφες κόκκινες που άμα τις ζουλήξεις σπλούτς..γίνονται χυμός και σαν ένα άλλο νεροπίστολο, σου μπαίνουν στο μάτι.

Δρόμο παίρνω, δρόμο αφήνω..απο λαϊκή σε λαϊκή για να βρώ ντομάτες. Ψάχνω για εκείνες τις κόκκινες και μαλακιές που μυρίζουν..καλοκαίρι. Φέτος βρήκα κόκκινες που μυρίζουν αλλά δεν έχουν ωραία γεύση, σαν αγγούρια είναι, άλλες που είχαν μυρωδιά αλλά άσχημο χρώμα..Με διαβεβαίωσε ένας πωλητής ότι αμα τις αφήσω εκτός ψυγείου θα ωριμάσουν..οι κιτρινωπές του ντομάτες..ενώ αυτές σάπισαν..και σαν κατακλείδα, έρχεται και γνωστός μου γεωπόνος να μου πεί ότι οι μυρωδιές της ντομάτας στις λαϊκές έίναι ειδικά σπρέη..
Το απόλυτο ξενέρωμα..

Πάω λοιπόν στα σουπερμάρκετ. Εκεί υπάρχει ποικιλία εγχώρια και εισαγώμενη. Ετοιμάζομαι να σκίσω τα ιμάτιά μου καλοκαιριάτικα αντί να πάρω ντομάτες Ολλανδίας.Οι οποίες είναι το ίδιο άγευστες με τις Ελληνικές πλήν λίγο πιο φθηνές!! Σαν να μην υπάρχουν ντόπιες.. έφθασα μία φορά στα Κάτω Πατήσια όπου ένας μικροπωλητής μου πούλησε τις θεϊκώτερες που είχα φάει τη τελευταία 15ετία.. όταν ξαναπήγα..ο τύπος άφαντος..

Για όλα τα παραπάνω βάσανά μου φταίει μία φορά που αποφάσισα να βάλω σε γλάστρες σπόρους ντομάτας.. Πιάσανε και βγήκαν κάτι ντοματάκια..απίστευτα. Με γεύση και άρωμα όπως οι ντομάτες που έτρωγα παιδί.. Μιά φορά όμως πιάσανε οι ντοματιές..μετά τις φάγανε οι ακρίδες, τα ζουζούνια και όσο να ψέκαζα..προκοπή δεν είδα..
Το μαράζι όμως έμεινε. Και η απορία

ΓΙΑΤΙ δεν υπάρχουν καλές ντομάτες στην αγορά, πιά;

Και επειδή τσαντίζομαι που δεν βρίσκω της καλές, αλλά πάντα ωραιότατους πελτέδες,
ιδού το παιχνίδι της αντιδραστικής ντοματούλας
Για όσους μας κοροϊδεύουν..ριχτε τους τις λιωμένες ανοστόλες τύπου ντομάτας.

Τετάρτη, Ιουλίου 14, 2010

Αυγωμένα ψάρια

Ας μου εξηγήσει κάποιος ΓΙΑΤΙ τα σουπερμάρκετ πουλάνε Ιούλιο μήνα αυγωμένα ψάρια;;;;;



Αν δεν κάνω λάθος οι τράτες το καλοκαίρι απαγορεύονται να λειτουργούν, ώστε να δώσουν ευκαιρία στα αυγωμένα ψάρια να γεννήσουν και το γόνο να μεγαλώσει.



Χθές αγόρασα μπακαλιάρους..και ΟΛΟΙ τους ήταν αυγωμένοι..



ΝΤΡΟΠΗ ΠΙΑ

Σάββατο, Ιουλίου 03, 2010

Καφετέριες, τσιγάρο και συμπεριφορά

Χθές πήγα σε μία καφετέρια, στα πέριξ του Νοσοκομείου ΙΑΣΩ General, στο Χολαργό. Ηταν μεσημεράκι και δεν είχε πολύ κόσμο. Να διευκρινήσω ότι δεν καπνίζω και λόγω της περσινής πνευμονίας, ο καπνός μου φέρνει βήχα. Αποφεύγω έτσι τους καπνιστές.

Η καφετέρια "Sette", όπως έμαθα αργότερα ότι την έλεγαν, διέθετε 2 χώρους, έναν υπαίθριο με τέντες, στον οποίο οι 2 παρέες που κάθονταν κάπνιζαν μετά μανίας και ένα κλειστό χώρο κλιματιζόμενο. Διάλεξα τον τελευταίο θεωρώντας ότι προορίζεται για τους μη καπνίζοντες.

Κάθισα στα βολικά καναπεδάκια και παρήγγειλα καπουτσίνο φρέντο. Στην αρχή ήταν καλά, δίπλα μου μία κοπέλλα που άκουγε μουσική απο ακουστικά στ' αυτιά της..πιο πέρα 2 παιδιά έπαιζαν τάβλι.. Ηρθε και ο καφές, πολύ καλός...και μετά άρχισαν να δακρύζουν τα μάτια μου.
Δεν μου μύριζε τσιγάρο..εν τούτοις με έπιασε βήχας.. Και τότε παρατήρησα ότι οι μισοί σχεδόν πελάτες κάπνιζαν.
Φωνάζω το σερβιτόρο και τον ρωτάω αν υπάρχει χώρος για μη καπνίζοντες..και μου απαντάει, το εξής
"Εδώ ΟΛΟΙ καπνίζουμε..όπου θέλουμε και όσο θέλουμε"
"Μα ο Νόμος",του λέω "απαγορεύει το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους".
Και μου λέει με έντονο και επιθετικό υφάκι:
"Εδώ δεν υπάρχει Nόμος, μιά παρέα είμαστε, τον Νόμο τον γράφουμε εμείς".. !!!!!!!!!
Και επειδή με είδε να βήχω..μου λεει "Να φύγετε αν δεν σας κάνουμε"!!!

Διαβάζω ότι Ειδικά για καταστήματα υγειονομικού ενδιαφέροντος εμβαδού έως 70 τ.μ. μπορούν να χαρακτηριστούν στην άδεια λειτουργίας τους ως καταστήματα αποκλειστικά για καπνίζοντες ή μη καπνίζοντες.."

Πουθενά έξω/μέσα απο το μαγαζί του δεν έγραφε ότι ο χώρος ειναι ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ για καπνίζοντες.. Αλλά ακόμη και αν εγώ έκανα λάθος και πήγα σε καφετέρια για καπνίζοντες, ήταν τρόπος αυτός να με διώξει πίξ λάξ, να συμπεριφερθεί με επιθετικότητα και ειρωνεία, στην ερώτησή μου "που είναι ο χώρος για τους μη-καπνίζοντες"??? Ας μου εξηγούσε ότι είναι καπνιστήριο με ειδική άδεια βάσει του Νόμου.. Κανένα πρόβλημα, αφού δεν το είδα/ήξερα, θα έφευγα.. ότι να με προπηλακίσει και απο πάνω!!

ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑ του σερβιτόρου.
ΝΤΡΟΠΗ σας.

Σάββατο, Απριλίου 10, 2010

Μεζεκλίδικα πρώτα

Τώρα που ζεσταίνει ο καιρός, τι πιο ωραίο να φτιάχνουμε εύκολα μεζεδάκια με λίγο κρασάκι ή ουζάκι και μερικούς φίλους..να τσιμπάμε κάτι στα γρήγορα.

Εχω εδώ μερικές φωτογραφίες που δοκιμάσθηκαν και φαγώθηκαν με πολύ χαρά. Γιατί δεν είναι μόνο η συνταγή ή τα καλά υλικά, είναι και η φαντασία, η ομορφιά, το κάτι τι που δίνει το χεράκι του δημιουργού τους.


Σε αυτό το πιάτο με σολωμό, χρειάζεσθε στρογγυλές φέτες ψωμιού (αναποδογυρίζετε ενα ποτήρι πάνω στις φέτες τόστ και ιδού τα στρογγυλά φετάκια). Αλείφετε κάποιο μαλακό τυρί, βάζετε μπόλικο, εδώ έβαλα φιλαδέλφεια και μετά διπλώνετε τις φέτες σολωμού όπως η φωτογραφία. Ανάμεσα βάζετε τοματίνια και κλαδάκια άνηθου.




Πάλι με την ίδια μέθοδο κόβουμε στρογγυλές φέτες ψωνιού και τις αλείφουμε με τυρί. Βάζουμε απο πάνω λιωμένο ροκφόρ, να σχηματίσει βουναλάκι και απο πάνω έχουμε τρίψει φιστίκια Αιγινης. Στη μέση, αντί για φιστίκια βάζουμε λίγο μπρίκ (αυγά σολωμού) και το διακοσμούμε ξανά με άνηθο









Εδώ αντικαθιστούμε το ψωμί με φοκατσίνια ή μικρές αραβικές πιτούλες. Βάζουμε μέσα μία παχιά φέτα μοτσαρέλα, λίγη ντομάτα, αλατάκι και τις ψήνουμε για 5 λεπτά στο φούρνο έως ότου δλδ λιώσει το τυρί. Πρίν σερβίρουμε βάζουμε απο πάνω ένα φυλλαράκι φρέσκου βασιλικού















Αυτό είναι το αποκορύφωμα της ομορφιάς στο τραπέζι. Εχετε πλάσει μπαλλάκια απο πικάντικο μαλακό τυρί (π.χ. ροκφόρ μαζί με φιλαδέλφια) και τα βάζετε στο ψυγείο να πετρώσουν. Εν τω μεταξύ ανοίγετε μία τρυπίτσα στις ντοματούλες, κόβετε το επάνω μέρος και τις γεμίζετε προσεκτικά απο το μείγμα. Στα κενά βάζετε ανυθο.
Δεν είναι για χόρταση όλα αυτά, περισσότερο για το γούστο.

Παρασκευή, Ιανουαρίου 08, 2010

Εστιατόρια και τουαλέττες

Είναι σημαντικό το κάθε εστιατόριο, η κάθε ταβέρνα να έχει και μία σωστή τουαλέττα. Δεν μπορείτε να φανταστείτε τι γίνεται στις τουαλέττες των χώρων εστίασης. Υπάρχουν μέρη που χάνουν πολλούς πόντους στη γενική άποψη του πελάτη, επειδή κάποιος ξέχασε να καθαρίσει τα αποχωρητήρια...και αντίστοιχα να κερδίζουν πόντους απο το διάκοσμο στις τουαλέττες που ντρέπεσαι να τις λερώσεις!!!
Το πρώτο πρόβλημα είναι η θέση. Ελλείψει χώρου 9/10 φορές βάζουν τα αποχωρητήρια είτε στα υπόγεια, είτε σε ταράτσες.. Απαίσια επιλογή ιδιαίτερα σε μπάρ και μπυραρίες.. Στις τελευταίες κινδυνεύει ο πελάτης να σπάσει τα μούτρα του όταν θέλει να φθάσει στο μπάνιο και πάει σκαλάκι-σκαλάκι..σφιγγόμενος! Η ακόμη χειρότερα όταν η σκάλα πρός τις πολυπόθητες τουαλέτες είναι τύπου ανεμόσκαλας (με τα σιδερένια κενά παρόντα)..που να πατήσει η γόβα της δόλιας της κοπέλλας, τι να πρωτοπροσέξει, να μη πέσει απο τα στενά σκαλιά ή να μη της σκαλώσει το τακούνι;
Διαρύθμιση. Μη φανταστείτε ποτέ ότι οι ισόγειες τουαλέττες είναι καλύτερες..σπάνια πέφτεις σε σωστή διαρρύθμιση. Μερικές έχουν δίφυλλες πόρτες τύπου σαλούν, ανοίγοντας και τα δύο φύλλα μπαίνεις μέσα και τα τρώει στα μούτρα ο αποπίσω σου.. αν ανοίξεις το ένα φύλλο στριμώχνεσαι.. άλλες έχουν κουρτίνα αντί για πόρτα..με όλα τα σχέδια.. Οι καλύτερες που έχω πάει είναι σε ένα εστιατόριο στο Αργος Αργολίδας. Απαιχτη η πρόσβαση: Ενώ είχε κανονική πόρτα..αμέσως μετά είχε σκαλοπάτι πρός τα κάτω.. ΟΥΑΙΙΙΙ αν δεν το ξέρεις! Στο τέλος βάλανε ταμπέλα πάνω στο πορτόφυλλο "Προσοχή στο σκαλοπάτι". Πολύ γέλιο!
Διακόσμηση. Απο εκεί και πέρα ο κάθε ένας κάνει ό,τι του κατέβει. Εχω πάει σε ταβέρνα στην Ανω Κουτσούφλιανη..που είχαν Ρωμαϊκά λουτρά για τουαλέττες..το νερό να βγαίνει απο πέτρινες τρύπες μέσα στο χρωματιστό μάρμαρο και απαλή μουσική..!!! Η πάλι σε άλλους χώρους να έχουν γυαλινες, μεταλλικές, πέτρινες τουαλέττες, τούρκικες, τύπου ροκοκό (όπως το αντιλαμβάνεται αυτό ο ιδιοκτήτης), να κάθεσαι στη λεκάνη και να παίζει μουσική, να σηκώνεσαι και να σταματάει!!, να υπάρχουν άνθη, γλάστρες, πολυθρόνες παντός τύπου απο τη πλαστική του γύφτου, μέχρι design..όλα για να προσθέσουν κάτι..τις στο μαγαζί. ΄Να μη πώ δε για τις βρύσες και τα καζανάκια..το νερό εκτοξεύεται πρός όλες τις κατευθύνσεις, αν δεν το ξέρεις και στα μούτρα σου! Ηταν μία φορά που έψαχνα το καζανάκι..και δεν φαινόταν πουθενά..στο τέλος ντροπιασμένη..είπα να φύγω.. Μόλις άνοιξα τη πόρτα, έπεσε ο Νιαγάρας μέσα στη τουαλέττα!
Τα ευχάριστα τέλος. Πάμε τώρα και στην υγιεινή της τουαλέττας. Πάρα πολλά εστιατόρια έχουν απο βρώμικα έως απαράδεκτα αποχωρητήρια. Και δεν είναι θέμα θέσης της ταβέρνας, υπάρχουν ταβερνάκια στη κορυφή του βουνού με πολύ καθαρές τουαλέττες και κάτι δήθεν εστιατόρια που σου κόβουν μονέδα με το που μπαίνεις και βρίσκεις τη τουαλέττα απο τη..μυρωδιά! Είναι ντροπή να μη καθαρίζονται / απολυμαίνονται σωστά οι χώροι αυτοί. Είχε τύχει μία φορά να φάμε σε ένα εστιατόριο στο Ναύπλιο και χρειάστηκε να πάω στη τουαλέττα..αφού πέρασα πρώτα απο τη κουζίνα και είδα να περπατάνε στους τοίχους πάνω απο τις κατσαρόλες κάτι πελώριες κατσαριδάρες..μου κόπηκε η ανάσα αλλά κατουριόμουνα. Μπήκα στη τουαλέττα προσεκτικά..ήταν απαίσια. Βρώμικη, με κολλημένες ακαθαρσίες και σμήνος εντόμων επάνω τους..Εκανα μεταβολή και έφυγα τρέχοντας..ΠΟΤΕ δεν ξαναπατήσαμε εκεί! Απορώ όμως, τι στην ευχή δεν υπάρχει υγιειονομικός έλεγχος!! Προφανώς όλοι λαδώνονται!
Ετσι δίνω σημασία ΚΑΙ στην τουαλέττα του εστιατορίου. Γιατί τελικά εκεί φαίνεται πόσο σέβεται κάποιος τον εαυτό του ΚΑΙ τον πελάτη.

Τρίτη, Ιανουαρίου 05, 2010

Η σαβουροφαγία ως επιστήμη

Εχω παρατηρήσει ότι σε πάρα πολλούς νεοέλληνες δεν είναι σημαντική η ποιότητα του φαγητού/ποτού τόσο όσο το να βγαίνουν έξω για να φάνε ό,τι νάναι, αρκεί να βγούν, να δούν και κυρίως να τους δούν.
Υπάρχουν πολλοί ανάμεσά μας που θα βγάλουν έξω την οικογένειά τους Κυριακή σε απαίσια ταβέρνα, γεμάτη λίγδα και ανάγωγους σερβιτόρους. Τα υλικά των φαγητών θα είναι κατά πολύ χειρότερα απο αυτά που τρώνε στο σπίτι τους ενώ οι τιμές τους τσιμπημένες. Και αυτό το λένε Κυριακάτικο φαγοπότι και το έχουν αναγάγει σε τρόπο ζωής. Συχνάζουν σε μέρη που έχουν κακό φαγητό αλλά υψηλές τιμές. Η σαβουροφαγία είναι τρόπος ζωής για αυτούς τους ανθρώπους.
Ερχόμαστε λοιπόν στους ιδιοκτήτες εστιατορίων εκείνους που κάνουν τη σαβουροφαγία επιστήμη. Πρόσφατα συζητούσα με έναν επιχειρηματία εστίασης, ιδιοκτήτη αλυσίδας εστιατορίων στην Ελλάδα..και μου έλεγε ότι "πρώτα φροντίζω να γεμίζει το μαγαζί και μετά ψάχνω για σέφ"!
Αυτό είναι τρομερό, αν το σκεφτεί κανείς γιατί σημαίνει ότι πρώτα έρχεται η τσέπη του και αφού γεμίσει με τους οβολούς των σαβουροφάγων..τότε και μόνο τότε..σκέφτεται να βελτιώσει τις γεύσεις, προσλαμβάνοντας και ένα σέφ..ευελπιστώντας να του φτιάξει και αλλά διαφορετικά πιάτα ώστε να αλλάζουν τα μενού κάθε τόσο και ..νέοι σαβουροφάγοι να συνωστίζονται..
Φταίνε οι σαβουροφάγοι κυρίως γιατί είναι εκείνοι που σπεύδουν στα όποια τρέντι μέρη τους λένε οι σωρεία των φυλλάδων που κυκλοφορούν στα περίπτερα, επί του θέματος.. Ετσι προκειμένου να καθίσει δίπλα στο γνωστό διεθνές αστέρι της πίστας κ. Χλιμίτζουρα ή και να φωτογραφηθεί cheek-to-cheek με την αγαπημένη όλων των πρωϊνάδικων Ανούλα Ξεβρακοπούλου, τρώνε και σκ..καπαμά! Τα πληρωνουν δε χρυσά! Και μετά καυχώνται για το ΥΠΕΡΟΧΟ νέο στέκι που εκείνοι ανακάλυψαν..όπου΄όλα τα αστέρια της ελληνικής τηλε γκλαμουριάς λάμπουν..και τρώνε..τι το ωραιότερο.

Γι αυτό το λόγο υπάρχουν ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΕΣ ταβέρνες και πολλά πλέον εστιατόρια που σερβίρουν κακό φαγητό και άθλια ποτά ή κρασιά στην Ελλάδα.


Το έχω ξαναπεί, γιατί είμαστε λαός σαβουροφάγος.