Κυριακή, Φεβρουαρίου 11, 2007

Τα κακά παιδιά


Στον χώρο του φαγητού, όπως και στον χώρο της εργασίας υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι. Με διαφορετικές γεύσεις και απαιτήσεις για το τι είναι ωραίο και τι δεν τρώγεται.
Ο καθένας με τον ουρανίσκο του. Οπως υπάρχουν και λογιών-λογιών εστιατόρια, ταβέρνες, μαγέρικα. Για κάθε βαλάντιο και γούστο.
Επειδή μ' αρέσει να δοκιμάζω γεύσεις ο Κ και εγώ έχουμε πάει σε χώρους εστίασης σε πολλά μέρη, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αλλοι μας άρεσαν, άλλοι μας ενθουσίασαν, άλλοι άρεσαν στον έναν και ο άλλος ακόμη τρέχει και άλλοι δεν μας άρεσαν.
Στο μπλόγκ αυτό σε γενικές γραμμές γράφω για αυτά που μου αρέσουν. Για τα άλλα που πήγαμε και οι γεύσεις δεν ταίριαζαν με εμάς, δεν γράφω. Σε πολλά δίνουμε μία δεύτερη και τρίτη ευκαιρία, ίσως να ήταν η στιγμή και το φαγητό δεν προέκυψε σύμφωνο με τις προσδοκίες μας. Ισως να ήταν και η κακιά μέρα του μάγειρα.
Σε άλλα πάλι όταν οι γεύσεις και ο λογαριασμός ήταν χάλια, παίρνουμε μιά σκούπα και τα πετάμε έξω απο τη γκάμα της μνήμης μας.
Δεν έχει νόημα όμως να γράψω ένα κατεβατό για τα κεφτεδάκια που δεν μου άρεσαν, που τα ονόμασε ο Χ σέφ "Honolulu treasure" τα χρέωσε με 50 φέσια και μόλις τα βάλαμε στο στόμα μας απεδείχθησαν κακοτηγανισμένοι κεφτέδες σε τσαγκό λάδι. Αυτό με χαλάει.
Προτιμώ να μην ασχολούμαι μαζί του.
Και βέβαια δεν θέλω να γράφω γι αυτά. Complete oblivion

5 σχόλια:

An-Lu είπε...

Σωστή σε βρίσκω...απλά μπαίνει το εν λόγω μαγαζί σε recycle bin...τόσο απλά!

Κωστας είπε...

Και μετά τ' αδειάζουμε κιόλας το recycle bin, μη ξεχνιόμαστε ε :-)

Marina είπε...

είναι και της μόδας η ανακύκλωση..συμφωνώ και με τους δυό!

dimitris-r είπε...

Κι όμως όταν πρέπει, δεν τσιγκουνεύεστε καθόλου την πικρή αλήθεια, βγαλμένη έτσι ακριβώς όπως την γευτήκατε.
Στις 14/10/06 για παράδειγμα.
Ένα κείμενό σας που θυμάμαι πολύ καλά!

Marina είπε...

Δημήτρη μη το μπερδεύεις. Εκεί δεν ήταν κακή κριτική ήταν παράπονο. Γιατί στο εν λόγω μέρος τρώγαμε για πολλά χρόνια. Εκεί κάναμε και τη δεξίωση γάμου, άρα υπήρχε και συναισθηματικό κόλλημα. Κατά κάποιο τρόπο ρίχνοντας το επίπεδο του φαγητού τους (σε αυτά που διαλέξαμε)και του σερβιτόρου (του συγκεκριμμένου) μας στραπατσάρισαν τις αναμνήσεις μας. Ομως θα ξαναπάμε για να δούμε μήπως εκείνο ήταν μεμονωμένο γεγονός.
Οπως και εσείς φαντάζομαι θα ξαναδώσετε μία ευκαιρία στον Μπαξεβάνη, παρόλλο το κάκκιστο σέρβις, ή όχι?