Ενα καφέ, παρακαλώ

Καφές απο καφέ διαφέρει πέρα απο την ποιότητα της ετοιμασίας, ή στο χαρμάνι αλλά και για τις προσδοκίες του καταναλωτή για το τελικό αποτέλεσμα και βέβαια την τιμή του.

Τι περιμένουμε απο έναν καφέ? Πόσα χρήματα είμαστε διατεθειμένοι να επενδύσουμε για ένα καφέ?

Οι διάφοροι καφεπώλες ζητάνε ότι τους κατέβει, ανάλογα πώς κοστολογούν το προϊόν τους.

Η κατάσταση έχει ξεφύγει εντελώς.

Μιά μέρα καλοκαιρινή πήγα στο Palmier στο Mall και παρήγγειλλα μία σαλάτα και ένα καπουτσίνο. Ηρθε η σαλάτα και ύστερα ο καφές. Μόλις ο σερβιτόρος είδε ότι έτρωγα, μου πήρε αμέσως τον καφέ γιατί όπως είπε "Θα κρύωνε και θα χάλαγε όλο του το σχέδιο" και "θα σας τον φέρω όταν τελειώσετε το φαγητό σας".

Οπως και έγινε. Ο, τι και να πεί κανείς γι αυτή τη συμπεριφορά είναι λίγο. Ο άνθρωπος αυτός όχι μόνο έφτιαξε εξαιρετικό καφέ αλλά πρόσεχε και την απόλαυση του πελάτη, ενός πελάτη που ίσως ποτέ δεν θα ξανάβλεπε, όμως εκείνος απτόητος..έβαζε την ποιότητα πάνω απο όλα.

Τιμή αυτού του καφέ 2.5 ευρώ.

Μιά άλλη μέρα χρειάστηκε να καθίσω για λίγη ώρα σε ένα γνωστό ζαχαροπλαστείο του Κολωνακίου περιμένοντας ένα ραντεβού. Στο Desire, παλιό και πολύ γνωστό μέρος με παράδοση στις σοκολατένιες καραμέλλες-σοκολατάκια και στις τυρόπιττες. Πήρα μία πάστα άσπρης σοκολάτας με φρούτα του δάσους και ένα καπουτσίνο και πλήρωσα 7.5 ευρώ.

Ποιότητα υπάρχει. Και στις δύο περιπτώσεις. Απλά είναι θέμα προσέγγισης. Και επένδυσης στον πελάτη που είτε ξαναγυρίσει είτε όχι η εντύπωση πάντα μένει χαραγμένη στη μνήμη του, στην πρώτη περίπτωση θετική στη δεύτερηαντίστοιχα θετική (γιατί η πάστα ήταν θεϊκή), πλήν όμως λίγο..τσιμπημένη.