Το ψωμί, ψωμάκι?

Τι άλλο θα πάθω στη ζωή αυτή
η καψερή
που δέρνομαι στο γυμναστήριο
και όταν γυρίσω κουρασμένη

ζεστό, ζυμωτό ψωμί με περιμένει

στο καθιστικό για να το φάω

σε ένα λεπτό.

Δεν μας φτάνουν τα βάσανά μας, αποφασίσαμε να φτιάξουμε και το δικό μας ψωμί γιατί αυτό που πουλάνε οι φούρνοι, δεν τρώγεται, μόνο ψωμί δεν είναι ένα τελείως χημικό κατασκεύασμα που μπορεί και να μας βλάπτει.

Χρειάζεται κάποιος να αποφασίσει να φτιάξει το δικό του ψωμί, με τα δικά του υλικά για να καταλάβει τι σαχλαμάρες μας πουλάνε για ψωμί.

Ιδού λοιπόν το πρώτο καρβελάκι που ζύμωσε ο Κ., την περασμένη Κυριακή που αφού φάγαμε σχεδόν το μισό, τύλιξα ευλαβικά σε λινή πετσέτα το υπόλοιπο για αργότερα.


Θα μπορούσαμε βέβαια να φάμε μόνο του το ψωμί για μεσημεριανό, είμαι έτοιμη να απλώσω το χέρι μου, (όπως παλιά που με έστελνε η μαμά μου στο φούρνο της γειτονιάς και ωσπου να γυρίσω στο σπίτι είχα φάει το μισό ψωμί στο δρόμο, όμως αντίθετα με ότι περίμενε κανείς δεν με έπνιγε (όπως πνίγανε άλλες μητέρες τα παιδιά τους) αλλά κρυφογελούσε γιατί συνήθως δεν έτρωγα το φαγητό μου, μου άρεσε να τα τρώω χωρίς να με βλέπουν) αλλά τελικά συγκρατιέμαι.

Τη συνταγή δεν θα τη γράψω γιατί είναι πασίγνωστη. Την βρήκαμε πίσω από ένα πακέτο αλεύρι Γιώτης, μπλέ πακέτο για όλες τις χρήσεις..Θα γράψω μόνο μερικά μυστικούλια.

1) Οταν αφήνετε το ζυμωμένο ψωμί να φουσκώσει, βάλτε το πάνω σε μάτι της κουζίνας που προηγουμένως έχετε ζεστάνει

2) για να έχει γεύση βάλτε λίγο κοπανισμένο μάραθο, κόλιανδρο και κύμινο.

3) να αλευρώσετε το ταψί πρίν βάλετε τα ψωμάκια μέσα

3) το ταψί να το βάλετε ψηλά στο φούρνο (εφόσον είναι με αέρα) σε υψηλή θερμοκρασία αλλά όχι στους 180 βαθμούς.

Αμα φτιάξετε ψωμί δικό σας του εμπορίου θα σαν φαίνεται σκέτο πριονίδι.