Δευτέρα, Νοεμβρίου 20, 2006

Ο "Πανταζής" στο Κεφαλάρι - Αργους

Παλιό μεν αλλά πολύ καλό εστιατόριο, στο Κεφαλάρι (Αργος-Αργολίδα). Εχει 2 μεγάλες αίθουσες μία που συνήθως την διαθέτει τα βράδυα σε γάμους και μία μικρότερη για βαπτίσεις. Ανοιχτό και μεσημέρι. Περιποιημένο σέρβις, ωραία τραπεζομάντηλα και πάρα πολύ προσεγμένη κουζίνα και τεράστιος χώρος για πάρκινγκ. Το καλοκαίρι έχει ωραίο κήπο με συντριβάνι στη μέση και λιμνούλα με κύκνους.
Πήγαμε άτομα 3, πήραμε κατ' αρχήν ντολμαδάκια αυγολέμονο με κληματόφυλλα, που ήταν με μπόλικο κρέας και μαλακά τα φύλλα απέξω και το αυγολέμονο ξυνό όπως μας αρέσει. Μετά πήραμε το κλασσικό έδεσμα της περιοχής το τυροπιτάρι που είναι κάτι σαν τηγανιτή τυρόπιττα αλλά χωρίς λάδια. Πολύ ανώτερο απο εκείνο που είχαμε φάει στη "Σπηλιά" (Αργος) το καλοκαίρι. Ηπιαμε και δικό του ροζέ κρασί (1 κιλό) πολύ ελαφρύ.
Μετά παραγγείλλαμε ένα κοτόπουλο με γλυκόξυνη σάλτσα. Το κοτόπουλο έχει ψηθεί προηγουμένως στα κάρβουνα, ξεροψημένο απέξω με ζουμί μέσα, απο πάνω έχουν βάλει τηγανητες στρογγυλές πατάτες και όλο έχει περιχυθεί απο τη δική τους ξυνή σάλτσα λεμονιού που είναι σωστά δεμένη (το τονίζω αυτό το τελευταίο γιατί κάπου αλλού που είχα φάει αντίστοιχο κοτόπουλο, είχανε δέσει τη σάλτσα με αλεύρι - το οποίο φαινόταν στη γεύση).
Ούφ! Σκάσαμε. Ούτε γλυκό δεν πήραμε
Σύνολο, άτομα 3, = 34 ευρώ

Κυριακή, Νοεμβρίου 19, 2006

Οι "Γεύσεις" της Κηφισιάς

Ενα προσεγμένο νεοκλασσικό κτίριο, με ωραίο κήπο φτιαγμένο μακριά απο την λεωφόρο και ένας προσεγμένος χειμερινός χώρος. Ψηλοτάβανος με παλιομοδίτικο ασπρόμαυρο μωσαϊκό δάπεδο και μπέζ-ρόζ τοίχους. Σαν να πηγαίνεις σε ένα φιλικό σου σπίτι.



Πρώτο πιάτο, μιλφέϊγ με ψητές στα κάρβουνα σαρδέλλες και ντομάτες
σαλάτα με καλαμαράκια
για κύριο πιάτο κοκκοράκι με χυλοπίττες
και μους σοκολά

Δευτέρα, Νοεμβρίου 13, 2006

"Το Ανώγι" στην Ελάτη Τρικάλων

Μας πήγανε σε αυτό το εστιατόριο συγγενείς μας και κάνανε πολύ καλά. Η θέα απο τα παράθυρα απερίγραπτη, επάνω η ψιλο-χιονισμένη νότια Πίνδος και κάτω λίγα εκατοστά χλωμό χιόνι στεφάνωνε απαλά, τα δένδρα, τα μονοπάτια, τα συντριβάνια. Πήγαμε νωρίς και έτσι βρήκαμε και τραπέζι. Παραγγείλαμε μπρόκολλα, χορτόπιτα, μανιτάρια σκορδάτα, τηγανιτές πατάτες και γαλοτύρι που εμφανίσθηκε σε αυτό το σκεπασμένο ξύλινο σκεύος. Κατά κάποιο τρόπο θυμήθηκα τον πίνακα του Γκόγια " Η Μάγια ντυμένη"
και εδώ "Η Μάγια γυμνή". Το είχαν βάλει στο φούρνο το γαλοτύρι και είχε γίνει κρέμα. Με το δάχτυλο το γλείψαμε.
Οι μερίδες ήταν μεγάλες. Στην κάτω φωτογραφία είναι το φαγητό μου. Ναί, μέσα στη γούρνα αυτή παρήγγειλα γίδα βραστή που ήταν ένα όνειρο, όχι μόνο δεν μύριζε αλλά συνοδευόταν απο ονειρεμένη χορτόσουπα. Ταράτσα την έκανα.
Ψίτ! Γκαρσόν! Τον λογαριασμό
Εχουμε και λέμε,
ατομα 6. Δύο κιλά κρασί, 2 γιδοτύρια, 1 τυροκαυτερή, 3 πατάτες, 1 μανιτάρια, 1 χόρτα, 1 χορτόπιττα, 1 μπρόκολλο, 1 παϊδάκια, 1 χοιρινό με δαμάσκηνα, 1 γίδα βραστή, 1 κοκκορα κρασάτο, 1 ψαρονέφρι, 1 αρνί γάστρας, 2 ραβανί, 2 πανακότες, 2 εσπρέσσο
ΣΥΝΟΛΟ, 110 ευρώ.