Τα αυγά και τα πασχάλια

Πάσχα έρχεται και αυγά θα βάψετε, αν όχι εσείς κάποιος στο σπίτι σας. Ας γράψουμε λίγη ιστορία κατ΄αρχήν

ΓΙΑΤΙ βάφουμε κόκκινα αυγά.

Οι παλιοί έλεγαν ότι αυτό γίνεται

α) για να θυμόμαστε την Ανάσταση, μια και το κόκκινο είναι το χρώμα της χαράς, κι ακόμα γιατί το κόκκινο έχει τη δύναμη να διώχνει το κακό.

β) άλλη παράδοση λέει ότι μια πιστή του Χριστού είπε στη γειτονισσά της ότι ο Χριστός αναστήθηκε κι εκείνη είπε ότι αν αναστήθηκε, η κότα μου να γεννήσει κόκκινα αυγά και έτσι κι έγινε.
γ) τα αυγά βάφονται κόκκινα συμβολίζοντας το αίμα του Χριστού.

Ωραία! Μάθαμε γιατί τα βάφουμε, αλλά

ΓΙΑΤΙ τα τσουγκρίζουμε?

Το τσούγκρισμα των κόκκινων αβγών γίνεται μετά το άκουσμα του "Χριστός Ανέστη". Το έθιμο είναι χαιρετιστήριο, αλλά κρύβει ένα μικρό ανταγωνισμό, αφού ο νικητής του τσουγκρίσματος είναι μεταφορικά και ο πιο γερός.

Ας περάσουμε τώρα και στο κυρίως πιάτο, δηλαδή στο

ΒΑΨΙΜΟ

α) Το στόλισμα των αβγών με φύλλα και λουλούδια

Έχουμε μαζέψει διάφορα λουλούδια (κατά προτίμηση, μαργαρίτες) και φυλλαράκια. Παίρνουμε τούλι από μπομπονιέρες σε τέτοιο μέγεθος, ώστε να μπορεί το ύφασμα να τυλιχθεί και να δεθεί γύρω από κάθε αβγό. Τοποθετούμε πάνω στο αβγό το λουλούδι ή το φύλλο ή και τα δύο μαζί και στη συνέχεια τυλίγουμε το αβγό με το ύφασμα σφιχτά και το δένουμε με μία κλωστή. Όταν ετοιμάσουμε με αυτό τον τρόπο όσα αβγά θέλουμε, τα βάζουμε στην κατσαρόλα όπου έχουμε ήδη βράσει το νερό με την μπογιά και το ξίδι και τα βάφουμε όπως αναφέρεται παραπάνω.Ύστερα από δέκα λεπτά, τα βγάζουμε με προσοχή και κόβουμε την κλωστή. Αφαιρούμε το ύφασμα, τα λουλούδια και τα φύλλα. Το αβγό έχει βαφτεί κόκκινο και έχει διακοσμηθεί με άσπρα σχέδια λουλουδιών και φύλλων. Τα αλείφουμε με λάδι και κατόπιν τα σκουπίζουμε.

β) Το βάψιμο των αβγών με φλούδες κρεμμυδιού

Έχουμε μαζέψει φλούδες από ξερά κρεμμύδια. Παίρνουμε τούλι από μπομπονιέρες σε τέτοιο μέγεθος, ώστε να μπορεί το ύφασμα να τυλιχθεί και να δεθεί γύρω από κάθε αβγό. Καλύπτουμε όλο το αβγό ή μερικώς με φλούδες κρεμμυδιού και στη συνέχεια το τυλίγουμε με το ύφασμα σφιχτά και το δένουμε με μία κλωστή. Όταν ετοιμάσουμε με αυτό τον τρόπο όσα αβγά θέλουμε, τα βάζουμε στην κατσαρόλα όπου έχουμε ήδη βράσει το νερό με την μπογιά και το ξίδι και τα βάφουμε όπως αναφέρεται παραπάνω. Έπειτα από δέκα λεπτά, τα βγάζουμε με προσοχή και κόβουμε την κλωστή. Αφαιρούμε τις φλούδες κρεμμυδιού. Τα αβγά έχουν πάρει διάφορες αποχρώσεις.Τα αλείφουμε με λάδι και κατόπιν τα σκουπίζουμε.

Φιλία

Κάθε πρωϊ όταν ξεκινάς για την δουλειά στο κέντρο..για 8 ώρες κάθεσαι σε ένα γκρί γραφείο προσπαθώντας να συγκεντρωθείς και να σου κατέβουν ιδέες. Απονα φώτα φθορισμού σου σπάνε τα νεύρα απο πάνω, ο ήχος του τηλεφώνου εκνευριστικά μου ροκανίζει τη σιωπή. Το γκρίζο τα καταπίνει όλα. Αλλά έτσι θέλουν οι μοντέρνες εταιρείες, γυαλί, μαύρο και γκρίζο. Η εργασία μας κατατροπώνει, τα κλουβιά-γραφεία μας πνίγουν και έρχεται το γκρίζο για να σκοτώσει κάθε έννοια παραγωγικότητας. Ομως.........................

........ευτυχώς που υπάρχουν και οι φυγές. Οι περίφημες κοπάνες των σχολικών μας χρόνων.
Εχει έρθει η ανοιξη και είναι καιρός να ξεκινήσουμε. Πάμε στη "Φιλία", ένα εστιατόριο μπροστά στη θάλασσα, με θέα πέλαγος. Κανείς δεν θα μας βρεί εκεί. Η τέλεια κοπάνα!

Βρίσκεται στην παραλιακή Σουνίου, λίγο μετά την εκκλησία της Αγίας Μαρίνας. Το εστιατόριο είναι στον β' όροφο ενός κτιρίου, με μεγάλο χώρο για πάρκινγκ πίσω..όχι πως έχουμε πρόβλημα που να βάλουμε το αυτοκίνητο μέρα μεσημέρι..αλλά τα βράδυα έχει κόσμο, ιδιαίτερα αν είναι Μ. Παρασκευή ή έχουν κανένα γλέντι.

Αν ο καιρός το επιτρέπει, αξίζει να κάτσουμε στο μπαλκόνι με θέα το άπειρο μπλέ. Το ηλιοβασίλεμα εδώ αποκτά άλλο νόημα..μία σκέτη απόλαυση. Πίνουμε συνήθως τσίπουρο εδώ, ακόμη και το κατακαλόκαιρο, ναί, τρελλοί είμαστε γιατί πειράζουμε κανέναν? Πίνουμε τσίπουρο για να σβήσουμε απο τη μνήμη μας τη φρίκη του γκρίζου.

Το μενού για όλα τα γούστα..συνήθως παίρνουμε μόνο πρώτα, σερβιρισμένα σε μικρά πιατάκια αλλά τόόόσο γευστικά..

Μύδια κρασάτα

μαριδάκι

καραβιδόψιχα

λακέρδα

κολοκυθάκια τηγανιτά

καλαμάρι γεμιστό

ή

σαγανάκι

φ'ετα στο φούρνο

λουκάνικα

τυροκαυτερή

μπιφτέκια

χειροποίητες πατάτες τηγανιτές

ή

γαλέος σκορδαλιά

κάποιο ψητό ψάρι

βραστά λαχανικά

σούπα..

για να μην αναφέρω τα

καβούρια στα κάρβουνα

και γλυκό του κουταλιού μετά.

ή κυδώνι
ή γιαούρτι με καρύδια
και καφές.

Για κάτι τέτοιες στιγμές αξίζουν οι κοπάνες..
Ηδονή στις γεύσεις.

Το ψωμί, ψωμάκι?

Τι άλλο θα πάθω στη ζωή αυτή
η καψερή
που δέρνομαι στο γυμναστήριο
και όταν γυρίσω κουρασμένη

ζεστό, ζυμωτό ψωμί με περιμένει

στο καθιστικό για να το φάω

σε ένα λεπτό.

Δεν μας φτάνουν τα βάσανά μας, αποφασίσαμε να φτιάξουμε και το δικό μας ψωμί γιατί αυτό που πουλάνε οι φούρνοι, δεν τρώγεται, μόνο ψωμί δεν είναι ένα τελείως χημικό κατασκεύασμα που μπορεί και να μας βλάπτει.

Χρειάζεται κάποιος να αποφασίσει να φτιάξει το δικό του ψωμί, με τα δικά του υλικά για να καταλάβει τι σαχλαμάρες μας πουλάνε για ψωμί.

Ιδού λοιπόν το πρώτο καρβελάκι που ζύμωσε ο Κ., την περασμένη Κυριακή που αφού φάγαμε σχεδόν το μισό, τύλιξα ευλαβικά σε λινή πετσέτα το υπόλοιπο για αργότερα.


Θα μπορούσαμε βέβαια να φάμε μόνο του το ψωμί για μεσημεριανό, είμαι έτοιμη να απλώσω το χέρι μου, (όπως παλιά που με έστελνε η μαμά μου στο φούρνο της γειτονιάς και ωσπου να γυρίσω στο σπίτι είχα φάει το μισό ψωμί στο δρόμο, όμως αντίθετα με ότι περίμενε κανείς δεν με έπνιγε (όπως πνίγανε άλλες μητέρες τα παιδιά τους) αλλά κρυφογελούσε γιατί συνήθως δεν έτρωγα το φαγητό μου, μου άρεσε να τα τρώω χωρίς να με βλέπουν) αλλά τελικά συγκρατιέμαι.

Τη συνταγή δεν θα τη γράψω γιατί είναι πασίγνωστη. Την βρήκαμε πίσω από ένα πακέτο αλεύρι Γιώτης, μπλέ πακέτο για όλες τις χρήσεις..Θα γράψω μόνο μερικά μυστικούλια.

1) Οταν αφήνετε το ζυμωμένο ψωμί να φουσκώσει, βάλτε το πάνω σε μάτι της κουζίνας που προηγουμένως έχετε ζεστάνει

2) για να έχει γεύση βάλτε λίγο κοπανισμένο μάραθο, κόλιανδρο και κύμινο.

3) να αλευρώσετε το ταψί πρίν βάλετε τα ψωμάκια μέσα

3) το ταψί να το βάλετε ψηλά στο φούρνο (εφόσον είναι με αέρα) σε υψηλή θερμοκρασία αλλά όχι στους 180 βαθμούς.

Αμα φτιάξετε ψωμί δικό σας του εμπορίου θα σαν φαίνεται σκέτο πριονίδι.