Μια φορά και έναν καιρό είχε δημιουργηθεί μία ιστοσελίδα όπου καλοφαγάδες μπορούσαν να πούν τη γνώμη τους για τα μέρη που φάγανε καλά. Να περιγράψουν το μαγαζί, τη διακόσμηση, τη πρόσβαση αλλα κυρίως να πούν το κάτι τι τους για τα πιάτα, τις γεύσεις, τις μυρωδιές, το συναίσθημα που προκλήθηκε τρώγοντας τα συγκεκριμμένα φαγητά και τελικα να σχολιάσουν και για τις τιμές, αν δλδ, ήταν έντιμες ή παράλογες. Τα μέρη που πήγαιναν ήταν στην Αττική μόνο και ήταν απο φαγητό στο χέρι μέχρι πανάκριβα εστιατόρια διεθνούς φήμης. Το ωραίο ήταν που ο κάθε ένας επισκέπτης του εστιατορίου, προσέθετε και το δικό του ίχνος στη περιγραφή και έτσι όσοι ήθελαν να πάνε στο μαγαζί αυτο, διάβαζαν τις κριτικές και αποφάσιζαν. Οι περιγραφές ήταν ευγενικές, χωρίς δεικτικά σχόλια, βρισιές και αγένειες, αυτό που ήταν να το πούν, το έλεγαν.
Κατά τη γνώμη μου αυτή η πρωτότυπη ιδέα ήταν πολύτιμη για όσους σκόπευαν να πάνε να φάνε έξω και αντί να ψάχνουν στα κουτουρού ή να ρωτάνε γνωστούς, έδιάβαζαν τις κριτικές στην αντίστοιχη κοινότητα και ανάλογα επέλεγαν και τα μαγαζιά της αρεσκείας τους. Μετά είχαν το ελεύθερο να γράψουν και εκείνοι πως τους φάνηκε. Ετσι συμμετείχαν στο μπούσουλα του καλοφαγά. Η ειλικρίνεια ήταν διάχυτη.
Βέβαια οι ιδιοκτήτες των επιχειρησέων που συγκέντρωναν αρνητικά σχόλια καθόλου ευχαριστημένοι δεν ήταν, προσπαθούσαν με κάθε τρόπο να υπερασπίσουν την επιχείρησή τους, είτε βελτιώνοντας "το πρόβλημα" είτε θυμώνοντας με τους κατηγόρους. Μπορούσαν να γράψουν τη γνώμη τους αλλά οι ιδιοκτήτες της κοινότητας δεν τους επέτρεπαν να εμπλακούν σε καυγά τύπου "σου'πα-,μού'πες". Παρόλλα αυτά συνεχίζαμε απτόητοι να γράφουμε γιατί θεωρούσαμε ότι χρειαζόμαστε να έχουμε και εμείς "φωνή". Φτάνει που ζούμε στην εποχή της ισοπέδωσης και της αγένειας, στο φαγητό τουλάχιστον ας είμαστε ειλικρινείς.
Φέτος σήμανε το τέλος εποχής. Αλλαξε χέρια η επιχείρηση και τώρα ιδιοκτήτες εστιατορίων έχουν το πρώτο λόγο. Αλλοίμονό σου αν πείς κάτι το αρνητικό, θα σου ζητήσουν και το λόγο, πώς τόλμησες δημόσια να τους δυσφημίζεις - αν κρατήσεις τη θέση σου, θα εμπλακούν σε διάλογο μαζί σου με σκοπό να "ακυρώσουν" τη κριτική που έγραψες. Αν πάλι έφαγες κάτι στο μαγαζί τους και όλο το βράδυ κοιλοπόναγες.."φταίει το στομάχι σου, η πάθησή σου, και όχι το φαγητό μας" ή το καλύτερο που είχα δεί, τότε που κάποιος γλίστρισε στα λάδια που είχαν χυθεί στο πάτωμα και ο ιδιοκτήτης του είπε ότι φταίνε τα παπούτσια του που γλιστράνε..
Αυτά απο μόνα τους καταστρέφουν το ενδιαφέρον σου για την όποια συμμετοχή σου στο κοινωνικό αυτό δίκτυο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου