Στη Θεσσαλονίκη φθάσαμε μεσημεράκι Πέμπτης, 3/7 με σκοπό να μείνουμε 3 μέρες. Ξεκουραστήκαμε, ξεπακετάραμε και το βραδάκι βάλαμε πλώρη να βρούμε κάπου να φάμε. Οχι δεν θέλαμε σε τουριστικό μέρος στο καράκεντρο, ούτε μας κέντριζαν τα φωνακλάδικα μέρη της παραλίας. Θέλαμε κάτι άλλο..
Πρίν προχωρήσω να πώ ότι σε θέματα εύρεσης εστιατορίου σε άγνωστο μέρος, πάντα ρωτάμε τη μύτη του Κ. Η οποία υποκλίνεται με ευγένεια και μετά μακραίνει πρός..άγραν σωστής μυρωδιάς. Την οποία ΠΑΝΤΑ βρίσκει. Εικοσι ταβέρνες να έχει ο δρόμος, η μύτη θα διαλέξει την καλύτερη. Δεν ξέρω τη μέθοδό της, ούτε μπορεί η δική μου μύτη να την ακολουθήσει και σε αυτό (η δικιά μου μύτη ειδικεύεται σε μηχανήματα- κάμερες, κομπιούτερ, αυτοκίνητα) , έτσι μένω με το μαράζι.
Η μύτη λοιπόν του Κ μας οδήγησε στη παραλία της Καλαμαριάς, μετά την Κλινική Παναγία-Νοσοκομείο του ΙΚΑ σε ένα ταβερνάκι που όπως μας είπαν αργότερα "καλέ που το βρήκατε αυτό, εκεί μόνο ντόπιοι πάνε". Πήγαμε λίγο πρίν το ηλιοβασίλεμα. Τα τραπεζάκια κοντά στο κύμα, καθίσαμε χαλαρά και ωραία, ηρθε ο σερβιτόρος και παραγγείλαμε τσιπουρο (βεβαίως, βεβαίως) θα ήταν και ιεροσυλία να πίναμε κάτι άλλο. 
Μετά παραγγείλαμε σκουμπρί στα κάρβουνα, σαρδέλλες ψητές και 2 μερίδες μύδια τηγανιτά.
Το σκουμπρί ήταν θεϊκό, όπως μας είπαν το καθαρίζουν, το βάζουν στο αλάτι με μυρωδικά και μετά απο κάποιες ώρες το μαγειρεύουν. Στη Πάρο το λένε "γούνα". Τα μύδια ήταν αριστουργηματικά, μαλακά, ζουμερά απο μέσα, τραγανά απο' έξω και μεγάλα. Καμμία σχέση με τα σαμιαμίδια που μας σερβίρουν στην Αθήνα. Πήραμε και κολοκυθάκια τηγανιτά με σκορδαλιά..εντάξει κανείς μας δεν δοκίμασε τη σκορδαλιά, δεν ήθελε βλέπετε να κοιμηθεί στο μπαλκόνι σαν εξόριστος.. Και ο λογαριασμός γύρω στα 40 ευρώ..μία τιμή που στην Αθήνα θα γελάγαμε!
4 σχόλια:
Καλά...ειδικά τα μύδια είναι η αδυναμία μου...
Χρόνια πολλά για τη γιορτή σου!
Καλώς ήρθατε στην πόλη μας, πού αλλού σας πήγε η μαγική μύτη; :-)
Το σκουμπρί αυτό είναι από τα πάρα πάρα πολύ αγαπημένα μου ψάρια. Μιαμ.
An-lu και εμένα. Τρελλαίνομαι για μύδια. Τα ταράξαμε δεόντως.
ellie, σε ευχαριστώ για τις ευχές, να είσαι καλά
καλλη. Η μαγική μύτη μας έχει πάει σε πολύ ωραία μέρη στη Β. Ελλάδα. Φέτος ήταν η Μαρίδα, πρόπερσι βρήκε ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΗ ταβέρνα στη Καβάλα, μπροστά στο κύμα, πιο παλιά τη Μυροβόλο Σμύρνη που για πρώτη φορά στα ελληνικά χρονικά μας βγάλανε σαλιγκάρια με τη σωστή λαβίδα για να βγαίνει η σάρκα και όχι με οδοντογλυφίδες, χαρτοπετσέτες για τα χέρια και πιατάκι για να φτύνουμε τα σπασμένα όστρακα που βγάζουν στην Αθήνα!.
Δημοσίευση σχολίου