Το αγαπημένο μου έδεσμα, με ρύζι, σταφίδες και κουκουνάρι. Δυστυχώς είναι μπελαλίδικο στην προετοιμασία και το απολαμβάνω παρασκευασμενο από την μαμά, μόνο κάθε Καθαρή Δευτέρα. Το συνοδεύουμε με ούζο Φραντζέσκο. Ο συνδιασμός του συγκεκριμενου ουζου με τα ντολαμαδάκια είναι μοναδικός. (Για τα δικά μου μετρα και σταθμά). Το μυστικό γιά εμένα στην παρασκευή είναι το μικρό μέγεθος ( μισή μπουκιά, καλό λαδι και το λεπτό αμπελόφυλλο) Τωρα βέβαια αν αναρρωτηθεί κανείς γιά το που βρίσκουμε αμπελόφυλλο τρυφερό τον Φεβρουάριο η αρχές Μαρτίου, ε λοιπόν ή συλλογή και αποθήκευση των αμπελόφυλλων ξεκινάει από τη εποχή που υπαρχουν τρυφερά στις κληματαριές.... Είναι άπαιχτη η μαμά γιά τον κανακάρη της !!!!!!!!!!
6 σχόλια:
Hello. This post is likeable, and your blog is very interesting, congratulations :-). I will add in my blogroll =). If possible gives a last there on my blog, it is about the Home Theater, I hope you enjoy. The address is http://home-theater-brasil.blogspot.com. A hug.
Δεν σκέφτηκα ποτέ να βάλω σταφίδες και κουκουνάρι στα γιαλαντζί. Μου αρέσει η ιδέα.
e, kai na min exei pronoisei kaneis, pali iparxoun polles liseis fyllwn se almi, viologika kai simvatika (statir, tis mariannas, zanae ktl) ;)
Φοβερό το ντολμαδάκι, αλλά τον Φραντζέσκο πού τον ανακάλυψες βρε θηρίο ;;
pleon iparxoun kai etoima tiligmena katepsigmena ntolmadakia (tis mariannas ki afta) pou apla ta vrazeis - kai einai ekpliktika!!!
Τώρα ποια η τεχνολογία δουλεύει για μας. Υπάρχει εδώ και χρόνια ένα «μηχανάκι» που τυλίγει τα ντολμαδάκια. Το χρησιμοποιώ τακτικά. Το τύλιγμα πλέον έγινε παιχνίδι.
Δημοσίευση σχολίου