Κυριακή, Ιουλίου 10, 2005

Θεσσαλονίκη μου γλυκιά..

Αγαπητέ ταξιδιώτη
Αν πηγαίνεις βόρεια, μην ξεχάσεις να σταθείς στη Θεσσαλονίκη, πέρα απο τις ομορφιές της πόλης, επιβάλεται να δοκιμάσεις την καταπληκτική της κουζίνα. Εχε όμως υπόψη σου ότι αν μείνεις πάνω απο 2 μέρες εκεί, θα χρειαστείς 1-2 νούμερα φαρδύτερα ρούχα γιατί έχουν οι άνθρωποι εκεί τον τρόπο τους να σε κάνουν να τρώς πολύ, να χωνεύεις γρήγορα και να ξανατρώς.
Ο Κ και εγώ πήγαμε Θεσσαλονίκη και μείναμε για 4 ολόκληρες ημέρες. Αυτές τις 4 μέρες φάγαμε τόσο πολύ που δεν μπορούσαμε να κοιμηθούμε το βράδυ. Να σκεφτείς ότι δεν είμαστε πολύ του φαγητού, είμαστε και σχετικά αδύνατοι..ε! στη Θεσσαλονίκη σκάσαμε.
Σε αυτά τα εστιατόρια πήγαμε
Μυροβόλος Σμύρνη
Αυτό βρίσκεται μέσα στην κεντρική κρεαταγορά, την περίφημη Στοά Μοδιάνο και πιστεύω ότι είναι ανοιχτό κάθε μέρα απο το μεσημέρι και ύστερα. Θεωρείτε "γλεντάδικο", εμείς όμως μεσημέρι πήγαμε που δεν είχε κόσμο.. Παραγγείλαμε σαλιγκάρια εγώ, μύδια ο Κ και τσίπουρο.
Το τσίπουρο ήρθε σε ποτήρι του νερού. Ψηλό ποτήρι του νερού. Κυττάξαμε τη σερβιτόρα (που γελούσε με την αντίδρασή μας) με τρόμο στα μάτια μας, ένα ποτηράκι ζητήσαμε όχι μία νταμιτζάνα.. μας διαβεβαίωσε ότι το ποτηράκι των Αθηνών είναι η ποτηράρα της Θεσσαλονίκης.. ας είναι.. το πολύ-πολύ να γίνουμε φέσι, δεν θα μας παρεξηγήσουν..φαίνονται καλοί άνθρωποι..
Μετά εμφανίσθηκε ένα ζεστό ρεζώ και το σωστό εργαλείο για τα σαλιγκάρια. Εντυπωσιάστηκα γιατί πολύ λίγα εστιατόρια σερβίρουν τον μεζέ αυτό με το εργαλείο του, συνήθως δίνουν μόνο οδοντογλυφίδες.. Τα σαλιγκάρια ήταν μεγάλα και πάρα πολύ καθαρά, μαγειρεμένα με ντοματούλα, λίγο πικάντικα. Τα μύδια τετράπαχα και νόστιμα. Και ο λογαριασμός... πολύ φθηνός σχετικά με τα αντίστοιχα μαγαζιά στην Αθήνα..
Αγορά
Σε αυτό το καταπληκτικό εστιατόριο μας πήγε ο ξάδελφός μας που ζεί και δουλεύει σαν καρδιολόγος στην Θεσσαλονίκη. Είναι σε ένα πεζόδρομο όπως μου φάνηκε κάπου στην οδό Δραγούμη, απέναντι απο μία αίθουσα Τέχνης.
Εμείς εκεί δεν παραγγείλαμε τίποτα, ο ξάδελφος παρήγγειλε για μάς. Κατ΄αρχήν μας φέρανε πιτούλες απο φινόκιο, πράσινες πιπεριές γεμιστές με μούστο και λάχανο τουρσί, σουπιά γεμιστή με τυρί, γαρίδες γιουβέτσι, ψητούς γαύρους με κρασί, πολύ τσίπουρο σερβιρισμένο σε νεροπότηρα και δροσερό παγωτό για το τέλος.
Ούζου Μέλαθρον
Αυτό είναι ένα πολύ γνωστό τοις πάσι εστιατόριο, ιδιαίτερα σε πολλούς τουρίστες, είναι σε μιά περιοχή της πόλης σαν λαβύρινθο, όλο δρομάκια, στοές, μικρές πλατείες και άλλα μαγαζάκια. Τα πιάτα στο μαγαζί αυτό έχουν πικάντικα ονόματα "η σούφρα του Πασά", "τα βυζιά της Μαρίας' κλπ. Η σούφρα είναι μία μεγάλη τορτίγια γεμιστή με κομμάτια χοιρινού, μανιτάρια και γιαούρτι. Εμείς πήραμε και γαύρο τηγανιτό και μία σαλάτα και παγωτό. Είπαμε ότι πάλι δεν θα κοιμηθούμε το βράδυ, αλλά ο σερβιτόρος μας έφερε μετά απο ένα ποτηράκι με ποτό μαστίχα on the rocks...τρελλαθήκαμε και για πότε τα χωνέψαμε όλα τα αφιλότιμα...
Κουρδιστό Γουρούνι"
Το κτίριο, απο αρχιτεκτονικής άποψης ιδιαίτερο.
Το φαγητό φανταστικό.
Εχει μάρκες μπύρας που δεν τις είχα ΠΟΤΕ μου ξανακούσει.
Το σέρβις εξαιρετικό.
Το μόνο ΜΕΙΟΝΕΚΤΗΜΑ είναι το ότι βρίσκεται μακριά....στη Θεσσαλονίκη, (σνίφ, σνίφ)

4 σχόλια:

Stefanos είπε...

Μια διόρθωση, το Ούζου Μέλαθρον δεν ειναι στα Λαδάδικα :) . Καλά σου άρεσε το φαγητό στη Μυροβόλο? τελείως τουριστικό/φοιτητικό μαγαζί και τουλάχιστον την τελευταία φορά που πήγα, άθλια ποιότητα.
Το Μέλαθρο έχει σαφώς καλύτερο φαί και ποικιλία κατά την αποψή μου. :)

Marina είπε...

Στο μέλαθρο, με πήγανε και υπέθεσα ότι είναι στα Λαδάδικα, γιατί μου είπα ότι θα πάμε στα λαδάδικα.
Σχετικά με τη Μυροβόλο με εντυπωσίασε ο τρόπος που σερβίρανε τα σαλιγκάρια..είχανε τα σωστά σύνεργα.. απίθανα πράγματα για ένα τόσο δα μαγαζάκι.. Το φαγητό ήταν καλούτσικο αλλά στην Αγορά μου άρεσε περισσότερο.

Ανώνυμος είπε...

Μαρινάκι, χαίρομαι που έχεις τόσο καλή άποψη για τα μαγαζιά που λατρεύω στη Σαλονίκη την αγαπημένη (Maria H-S)

Marina είπε...

Εχω πάει πολλές φορές στη Θεσσαλονίκη Μαρία μου και πάντα με τις καλύτερες των εντυπώσεων. Οι άνθρωποι είναι πρόσχαροι και ευγενικοί, τα φαγητά..ονειρεμένα, η αρχιστεκτονική, ή όλη πόλη ένα φωτογραφικό ντοκουμέντο. Αν είμαστε καλά φέτος θα ξαναπάμε βόρεια γιατί περυσι λόγοι υγείας μας ανάγκασαν να αναβάλλουμε το ταξίδι μας.
Αραγε η Μυροβόλος Σμύρνη, υπάρχει ακόμη;