Εκδήλωση της Fauchon

Η FOOD SOCIETY
Fauchon, Ghezzi, Crociani, Bisol, Acquerello et al οργανώνει εκδήλωση στο ξενοδοχείο
Ochre & Brown.

Τεσσερις εβδομάδες, ξεκινώντας κάθε Πέμπτη του Μαρτίου και για όλη την εβδομάδα, τέσσερα μενού αφιερωμένα στη γαστρονομική απόλαυση.

Δημιουργικές συνταγές και προϊόντα εξαιρετικής γεύσης, συνδυάζονται αρμονικά σε τέσσερα περίτεχνα μενού στα οποία εναλλάσσεται η καλύτερη ποιότητα βακαλάου από τις ακτές της Ισλανδίας και τα νησιά Fǽr-Ǿer, με μάγουλα χοιρινού από την Τοσκάνη, με κοκοράκια από το κτήμα μας και ψητά ορτύκια, συνοδεύοντας μας σε ένα υπέροχο γαστρονομικό ταξίδι.

Συνοδοί μας ο περίφημος οίκος γαστρονομικής πολυτέλειας Fauchon, σπουδαίοι παραγωγοί από την Ιταλία και η Food Society υπέρμαχοι της πραγματικής γεύσης και της βιοποικιλιότητας, μας βοηθούν να ανακαλύψουμε κρυμμένα γευστικά μονοπάτια.

Τα μενού συντροφεύουν μεγάλα κρασιά από το Barolo και το Montepulciano, ένα εξαιρετικό Vinsanto, ίσως το καλύτερο βιολογικό ρύζι στον κόσμο, polenta από αλεύρι του σπάνιου λευκού καλαμποκιού από τη Veneto, πραγματική μαύρη τρούφα και δυο μοναδικά είδη μονοποικιλιακού καφέ.

Για κρατήσεις επικοινωνήστε
Ochre & Brown, Λεωκορίου 7, Ψυρρή
τηλ. 210 3312940
Parking: Λεπενιώτου & Λεωκορίου
www.ochreandbrown.com


Menu I
08/03/07-14-03/07


Amuse-bouche
***
Ριζότο από βιολογικό Carnaroli Acquerello
με κουνέλι κονφί
***
Πέστροφα με όρσο, λαχανικά γλασέ και σάλτσα πούδρας μανιταριών
***
Σορμπέ τσίπουρου
***
Χοιρινό «κατσαρόλας» με λαζάνια μανιταριών Iris από farina biancoperla Jada
και σάλτσα «Αματρίτσια» από μάγουλα χοιρινού Giannarelli
***
Μηλόπιτα με παγωτό βανίλια και κουλί καραμέλας
***
Καφές Giordano με φοντάν τρούφας


Τιμή ανά άτομο: 40 Ευρώ


Menu ΙΙ
15/03/07-21/03/07


Amuse-bouche
***
Ριζότο από Vialone Nano Jada με άγριες αγκινάρες και κηπευτικά
***
Αντρεκότ γαλέου με χόρτα, σάλτσα γλυκού σκόρδου και κόλιανδρο
***
Σορμπέ μαστίχας
***
Κοκοράκι ποελέ με νιόκι Ρωμαίν farina biancoperla Jada και σάλτσα φασκόμηλο
***
Τάρτα σοκολάτας με παγωτό σύκο και κρέμα βανίλιας
***
Καφές Giordano με φοντάν τρούφας



Τιμή ανά άτομο: 40 Ευρώ


Menu ΙΙΙ
22/03/07-28/03/07

Amuse-bouche
***
Ριζότο από Vialone Nano Jada με γόνο θράψαλο και κοκάρι γλασέ
***
Φιλέτο χελιού με όσπρια γιαχνί και εστραγκόν
***
Σορμπέ εσπεριδοειδών
***
Βοδινά γλυκάδια με πολέντα από farina biancoperla Jada στους χυμούς τους
***
Παρφέ γλασέ με φυστίκι και φρούτα του δάσους
***
Καφές Giordano με φοντάν τρούφας


Τιμή ανά άτομο: 40 Ευρώ


Menu ΙV
29/03/07-04/04/07

Amuse-bouche
***
Ριζότο από βιολογικό Carnaroli Acquerello με pressé ουρά βοδινού και τρούφα Savini
***
Βακαλάος Ghezzi με πατάτες “Boulangère” και αφρό τομάτας
***
Σορμπέ πράσινου τσαγιού Fauchon
***
Ψητό ορτίκι γεμιστό με φουά γκρά Fauchon,
πατάτα “Dauphinoise” και σάλτσα Robert
***
Προφιτερόλ με κρέμα λευκής σοκολάτας
***
Καφές Giordano με φοντάν τρούφας


Τιμή ανά άτομο: 60 Ευρώ

Δωράκι

Με πήρε χθές μιά φίλη μου τηλέφωνο και μιλάγαμε για τούτο και για κείνο. Μεταξύ των άλλων μιλήσαμε για το τι πήραμε στις εκπτώσεις.. μόνο για αυτό δεν τόλμησα να πώ. Οτι δηλαδή πήρα ένα κουζινομάχαιρο. Αυτό γιατί το προηγούμενο που είχα μετά απο χρήση 17 ετών είχε αρχίσει να χάνει τον αρχικό του σφρίγος..παρέμενε μεν δυνατό, αλλά είχε γεράσει.
Ο cgp με κοροϊδεύει, όταν όμως είναι να κόψει κάτι, με φωνάζει. Εχω σταθερό χέρι βλέπεις.
Σαν ξυραφάκι είναι το χρυσό μου. Σκίζει το κύμα σαν καρχαρίσιο φτερό.
Και τόλεγε η συχωρεμένη η μανούλα μου.."αυτή η κόρη μου χαραμίσθηκε. Δεν έγινε ούτε χειρουργός αλλά ούτε και χασάπης".

Περί μαχαιριών, χρήσεις και κατα-χρήσεις, κυττάξτε στην e-kouzina

.......................

Οι φωτογραφίες κοπής είναι απο το Ιντερνέτ.

Η παντοτεινή αγάπη

Σοκολάτα.

Μαύρη και πικρή.

Παιδική ανάμνηση γιαγιάς να φέρνει μία πελώρια για τα παιδικά μου μάτια Σοκολάτα Υγείας Παυλίδη. Δυστυχώς δεν ερχόταν η γιαγιά συχνά αλλά μάλλον ευτυχώς γιατί άμα παρα-συνηθίσεις ένα πράγμα το παίρνεις για δεδομένο και δεν κάνει πλέον εντύπωση.

Αίσθηση πληρότητας όταν αργά και ηδονικά λιώνει στο στόμα. Αίσθηση ευθύνης : αν φάω θα φθάσει ΚΑΙ για αύριο? Αστεία πράγματα. Ποτέ δεν είναι αρκετή η δική σου σοκολάτα. Ανακατεμένες οι αισθήσεις χαράς και λύπης. Το γεμάτο με σοκολάτα στομάχι δεν δέχεται άλλη τροφή και οι γονείς νευριάζουν. Παιδικές υποσχέσεις για ένα μέλλον χωρίς πιέσεις. Ισως.

Στη ζωή μου έχω φάει πολύ σοκολάτα. Είτε αγορασμένη απο το περίπτερο, κατάστημα, εστιατόριο, ζαχαροπλαστείο, είτε τοποθετημένη σε τούρτες και γενικά περίτεχνα σπιτικά γλυκά. Σοκολάτα σκέτη, μαύρη, γάλακτος, άσπρη, με ξηρούς καρπούς (παλιά τουλάχιστον), γεμιστή με φρούτα, ακόμη και με πιπέρι. Πολλών εθνικοτήτων. Μέχρι σήμερα.

Γιατί σήμερα το βράδυ δοκίμασα τη γεύση που ποτέ δεν είχε περάσει το κατώφλι μου. Μέχρι αυτό το λεπτό. Σοκολάτα με γεύση τσαγιού, του αγαπημένου μου Earl Grey - γεύση περγαμόντο. Ηρθε σαν δώρο και σάρωσε. Εμένα.

Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό που δεν την πουλάνε στην Ελλάδα. Κακό γιατί δεν θα την βρίσκω, καλό γιατί η αίσθηση θα μου μείνει σαν την μία και μοναδική.

Σαν τις vintage αγάπες που πέρασαν. Αλλά που ακούμπησαν.

Τα κακά παιδιά

Στον χώρο του φαγητού, όπως και στον χώρο της εργασίας υπάρχουν άνθρωποι και άνθρωποι. Με διαφορετικές γεύσεις και απαιτήσεις για το τι είναι ωραίο και τι δεν τρώγεται.

Ο καθένας με τον ουρανίσκο του. Οπως υπάρχουν και λογιών-λογιών εστιατόρια, ταβέρνες, μαγέρικα. Για κάθε βαλάντιο και γούστο.

Επειδή μ' αρέσει να δοκιμάζω γεύσεις ο Κ και εγώ έχουμε πάει σε χώρους εστίασης σε πολλά μέρη, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Αλλοι μας άρεσαν, άλλοι μας ενθουσίασαν, άλλοι άρεσαν στον έναν και ο άλλος ακόμη τρέχει και άλλοι δεν μας άρεσαν.

Στο μπλόγκ αυτό σε γενικές γραμμές γράφω για αυτά που μου αρέσουν. Για τα άλλα που πήγαμε και οι γεύσεις δεν ταίριαζαν με εμάς, δεν γράφω. Σε πολλά δίνουμε μία δεύτερη και τρίτη ευκαιρία, ίσως να ήταν η στιγμή και το φαγητό δεν προέκυψε σύμφωνο με τις προσδοκίες μας. Ισως να ήταν και η κακιά μέρα του μάγειρα.

Σε άλλα πάλι όταν οι γεύσεις και ο λογαριασμός ήταν χάλια, παίρνουμε μιά σκούπα και τα πετάμε έξω απο τη γκάμα της μνήμης μας.

Δεν έχει νόημα όμως να γράψω ένα κατεβατό για τα κεφτεδάκια που δεν μου άρεσαν, που τα ονόμασε ο Χ σέφ "Honolulu treasure" τα χρέωσε με 50 φέσια και μόλις τα βάλαμε στο στόμα μας απεδείχθησαν κακοτηγανισμένοι κεφτέδες σε τσαγκό λάδι. Αυτό με χαλάει.

Προτιμώ να μην ασχολούμαι μαζί του.

Και βέβαια δεν θέλω να γράφω γι αυτά. Complete oblivion

Μικρές απολαύσεις

Είμαι απο τους ανθρώπους που έχουν την τάση να γεύονται τον έρωτα ΕΦΟΣΟΝ περνάει απο το στομάχι. Το δικό μου στομάχι. Δεν ξέρω πώς ξεκίνησε αυτή η ανωμαλία, γιατί περί αυτού πρόκειται, σε καμμία φίλη μου δεν προέκυψε ως τώρα αυτό..ίσως είμαι πολύ φιλήδονη ή φαγού, διαλέγεις και παίρνεις. Χοντρή πάντως δεν είμαι (με τόσο αερόμπικ..κομμάτι δύσκολο), άρα πώς να το εξηγήσω ότι όσες φορές ενδιαφέρθηκα για έναν άνδρα ο τελευταίος μαγείρευε όνειρο?

Και όχι μόνο.

Σερβίριζε σωστά, είχε και τα κατάλληλα εργαλεία που τα χρησιμοποιούσε ΑΨΟΓΑ (π.χ. σερβίρισμα σαλάτας με πηρούνι-κουτάλι κρατημένα απο το ίδιο χέρι-χωρίς να τα σκορπάει παντού) και στρωσιμο τραπεζιού, διακόσμηση δωματίου για να μη μιλήσω για την αισθητική των πιάτων.

Πώς με έρριχναν όλα αυτά...στο πίτς φυτίλι θα έλεγα. Αλλες τις πάνε σε χορούς και πανηγύρια, σε σουϊτες και σε ταξίδια ενώ εγώ ήμουνα ευτυχής με μία απλή σούπα, μία φροντισμένη μακαρονάδα, ένα ψητόπουλο κοτό. Απο τα χεράκια του αγαπημένου μου.

Ποτέ δεν έχω αγαπήσει άντρα που δεν ξέρει να μαγειρεύει. Περίεργο δεν είναι?

Golden Phoenix

Πήγαμε σε κινέζικο στο Ελληνικό, σχεδόν πάνω στη λεωφόρο Βουλιαγμένης. Η διακόσμηση της αίθουσας τυπικό κινέζικο κίτς το οποίο όμως σε πάει κάπου αλλού, σε έναν διαφορετικό κόσμο. Μαύροι τοίχοι καλυμμένοι με υποτιθέμενη λάκα και κάδρα απο πλαστικούς δράκοντες, γεφυράκι με ποταμάκι - λιμνούλα απο κάτω, χρυσόψαρα βολοδέρνουν σε μία γυάλα, το ταβάνι με κόκκινους κέρβερους και ανοιχτές βεντάλιες απο πλαστικοποιημένο ύφασμα και κρυμμένα λαμπάκια..όποιος δεν το έχει δεί αξίζει να πάει μόνο γι αυτό. Πήγαμε 4 άτομα και φάγαμε θαυμάσια. Εντάξει γελάσαμε και λίγο με αυτά που βλέπαμε..αλλά ήταν όλα υπέροχα. Το σέρβις άψογο. Οι περιποιητητές ήταν Ελληνες, χαμογελαστοί και χαλαροί. Υπήρχαν και κάτι κινέζοι που δεν μίλαγαν τη γλώσσα ακόμη αλλά καταλάβαιναν γιατί έφερναν σωστά ότι ζητούσαμε.

Με το που κάτσαμε στο τραπέζι ένα γεμάτο μπώλ με prawn crackers μας περίμενε μαζί με ένα κουπάκι με sweet & sour sauce. Παραγγείλλαμε για πρώτα won ton με τυρί, springrolls, μία σαλάτα με λαχανικά και tofu . Οταν ήρθαν τα ορεκτικά με μάγεψε η διακόσμηση απο πατάτα σε μορφή τριαντάφυλλου και το αγγούρι λουλουδι. Ηταν όλα τραγανά και φρεσκοτηγανισμένα..(καμμία σχέση με τα αντίστοιχα που είχαμε φάει πέρυσι το φθινόπωρο στο Κοna Kai)

Για κύρια πήραμε πάπια πεκίνου (που συνοδεύεται με πιάτο κομμένων πράσινων κρεμμυδιών, αγγουριού, μία hoizin sauce (διακρίνεται αριστερά), κινέζικα νούντλς με γαρίδες


κοτόπουλο με φυστύκια κάσιους, mou shou χοιρινό.Η πάπια ήταν κομμένη σε ψιλά κομματάκια, ήταν λίγο ξερή ομολογουμένως. Την τύλιξα σε μία απο τις πιτούλες του ατμού, μαζί με τα λαχανικά και την σάλτσα, και την έφαγα με το χέρι. Υποφερτή.



και μοσχάρι μονγκολίας που συνοδευόταν με μία φωλιά απο τηγανιτή πιτούλα που μέσα είχε διάφορα λαχανικά. Ενα οπτικό όνειρο. Φυσικά φάγαμε το φαγητό αργά και απολαυστικά με κινέζικα ξυλάκια. Η Α. που δεν ήξερε έμαθε με τον κακό τρόπο, είχε πλάκα όμως. Μαζί με το φαγητό ήπιαμε ένα λευκό κρασί Γεροβασιλείου. Στο τέλος πήραμε 4 γλυκάκια και 4 καφέδες.
Τρώγαμε επί 5 ώρες!!!!!!

Πληρώσαμε 160 ευρώ μαζί με το φιλοδώρημα.


(Αν θέλετε να δείτε φωτογραφίες του εστιατορίου κάντε"κλίκ" στον τίτλο)