Στις 3/7 φθάσαμε Θεσσαλονίκη, κατάκοποι μετά απο ένα κουραστικό ταξίδι μέσα στη βροχή και τη λάσπη.
Πήγαμε εκεί σχετικά νωρίς για φαγητό στην Ελλάδα, κατά τις 19.00, δικαιολογούμασταν όμως γιατί είχαμε μαζί μας βορειοευρωπαίους που τρώνε το βραδυνό τους νωρίς..
Κάτσαμε μέσα γιατί ο μολυβένιος ουρανός έδειχνε τα δόντια του..αρκετή βροχή είχαμε φάει.. Το περιβάλλον πολύ όμορφο, κάτι σαν παλιομοδίτικο μπαράκι, είχε και μπάρ στο βάθος, τα τραπέζια άσπρα με σιδερένια πόδια..ένα προσεγμένο μέρος. Με πολύ καλή μουσική, classic rock.
Οι σερβιτόροι χαμογελαστοί μας υποδέχτηκαν και βοήθησαν πάρα πολύ να διαλέξουμε φαγητό και ποτά.. Ηρθαν τα γνωστά τσίπουρα σε νεροπότηρο (ναααα! άνοιξαν τα μάτια των Ιρλανδών φίλων μας για το μέγεθος του τσίπουρου που κατέβασα..., άντε βρε, είχα ξεπαγιάσει) και μία σειρά φαγητών που ...δεν πρόλαβα να φωτογραφήσω γιατί πέσαμε επάνω τους σαν τα κοράκια και όταν θυμήθηκα ότι έχουμε και ένα μπλόγκ να ευλογήσουμε με φωτογραφίες, μόνο άδεια πιάτα με κύτταζαν μελαγχολικά.
Π'ηραμε λοιπόν
μία μερίδα αραβικής πίττας με φακές και ρεβύθια
τοματοκεφτέδες
ένα πενιρλί για τον μικρό
3 ειδών κρέατα σε κιμά και τυλιγμένα με φύλλο
μία σαλάτα ρόκας με παρμεζάνα
ένα μεγάλο κεμπάμπ για 3 άτομα
μία μερίδα κοτόπουλο φιλέτο με σάλτσα ροδιού γκλασέ και πουρέ με τυρί και πατάτα
και 3 μπουκάλια κρασί, μετά τα τσίπουρα.
Οταν η ώρα ήταν 22.00,και ενώ είχαμε τελειώσει και τεντωνόμαστε νωχελικά στις καρέκλες μας, εμφανίσθηκαν τα ξαδέλφια μας που μας σύστησαν και το εστιατόριο, είχαν τελειώσει το ιατρείο τους και ήρθανε να μας δούνε και να φάνε. Και βεβαίως δεν είναι ευγενικό 2 να τρώνε και οι άλλοι να κυττάνε. Ετσι ξαναπαραγγείλαμε, μερικές μεζεδιές.. και λίγο κρασί ακόμη..μετά την πέσαμε στα παγωτά και κατά τις 02.00 το πρωϊ..κουτρουβαλώντας και παραπατώντας .......φύγαμε..!
ανατολική έξοδο της πόλεως απέναντι απο το πρώην στρατόπεδο Ασημακόπουλου. 
