Τετάρτη, Ιουλίου 19, 2006

"Το Σουσάμι" της Θεσσαλονίκης


Μας πήγανε εκεί τα ξαδέλφια μας. Το περιβάλλον ωραίο, φαγητό σε τραπεζάκια έξω. Ενας μόνο σερβιτόρος πολύ περιποιητικός και γνώστης των φαγητών και των οίνων μας περιποιήθηκε επάξια..









Οι γεύσεις διαφορετικές και εξαίσιες, αγκινάρες με ρόκα και τυρί,

μερικοί βέβαια φάγανε το καταπέτασμα και ιδού το φυσικό επακόλουθο!!!

Παρασκευή, Ιουλίου 14, 2006

"Ο Ζύθος" της Θεσσαλονίκης


Στις 3/7 φθάσαμε Θεσσαλονίκη, κατάκοποι μετά απο ένα κουραστικό ταξίδι μέσα στη βροχή και τη λάσπη.
Πήγαμε εκεί σχετικά νωρίς για φαγητό στην Ελλάδα, κατά τις 19.00, δικαιολογούμασταν όμως γιατί είχαμε μαζί μας βορειοευρωπαίους που τρώνε το βραδυνό τους νωρίς..
Κάτσαμε μέσα γιατί ο μολυβένιος ουρανός έδειχνε τα δόντια του..αρκετή βροχή είχαμε φάει.. Το περιβάλλον πολύ όμορφο, κάτι σαν παλιομοδίτικο μπαράκι, είχε και μπάρ στο βάθος, τα τραπέζια άσπρα με σιδερένια πόδια..ένα προσεγμένο μέρος. Με πολύ καλή μουσική, classic rock.
Οι σερβιτόροι χαμογελαστοί μας υποδέχτηκαν και βοήθησαν πάρα πολύ να διαλέξουμε φαγητό και ποτά.. Ηρθαν τα γνωστά τσίπουρα σε νεροπότηρο (ναααα! άνοιξαν τα μάτια των Ιρλανδών φίλων μας για το μέγεθος του τσίπουρου που κατέβασα..., άντε βρε, είχα ξεπαγιάσει) και μία σειρά φαγητών που ...δεν πρόλαβα να φωτογραφήσω γιατί πέσαμε επάνω τους σαν τα κοράκια και όταν θυμήθηκα ότι έχουμε και ένα μπλόγκ να ευλογήσουμε με φωτογραφίες, μόνο άδεια πιάτα με κύτταζαν μελαγχολικά.
Π'ηραμε λοιπόν
  • μία μερίδα αραβικής πίττας με φακές και ρεβύθια
  • τοματοκεφτέδες
  • ένα πενιρλί για τον μικρό
  • 3 ειδών κρέατα σε κιμά και τυλιγμένα με φύλλο
  • μία σαλάτα ρόκας με παρμεζάνα
  • ένα μεγάλο κεμπάμπ για 3 άτομα
  • μία μερίδα κοτόπουλο φιλέτο με σάλτσα ροδιού γκλασέ και πουρέ με τυρί και πατάτα

και 3 μπουκάλια κρασί, μετά τα τσίπουρα.

Οταν η ώρα ήταν 22.00,και ενώ είχαμε τελειώσει και τεντωνόμαστε νωχελικά στις καρέκλες μας, εμφανίσθηκαν τα ξαδέλφια μας που μας σύστησαν και το εστιατόριο, είχαν τελειώσει το ιατρείο τους και ήρθανε να μας δούνε και να φάνε. Και βεβαίως δεν είναι ευγενικό 2 να τρώνε και οι άλλοι να κυττάνε. Ετσι ξαναπαραγγείλαμε, μερικές μεζεδιές.. και λίγο κρασί ακόμη..μετά την πέσαμε στα παγωτά και κατά τις 02.00 το πρωϊ..κουτρουβαλώντας και παραπατώντας .......φύγαμε..!

Κυριακή, Ιουλίου 09, 2006

"Ο Κυριάκος" της Καβάλας


Την τελευταία μας βραδυά στην Καβάλα είπαμε να την περάσουμε δίπλα στο κύμα, παρόλλο που μας είχαν συστήσει τουλάχιστον 3 κέντρα να πάμε στην Παλιά Πόλη. Διαλέξαμε τον "Κυριάκο" μία ψαροταβέρνα που βρίσκεται στην ανατολική έξοδο της πόλεως απέναντι απο το πρώην στρατόπεδο Ασημακόπουλου.
Ο ταβερνιάρης ήταν φιλικότατος και ευγενέστατος, μας έφερε καπνιστό σκουμπρί, φρέσκοκομμένες γλυκές πατάτες τηγανιτές, παλαμίδα ψημένη σε κεραμίδι και σουβλάκια κοτόπουλο τυλιχτά σε μπέηκον... Γιαμ γιαμ..
Το κρασί ήταν η αποκάλυψη της βραδυάς, "Ηδύπνοος" των αμπελώνων Συμεωνίδη, υπέροχο, ελαφρύ, με γεύσεις και μυρωδιές λουλουδιών..άνετα ξεπατώσαμε δύο μπουκάλια και καθόλου δεν μεθύσαμε. Σίγουρα θα ψάξω να το βρώ και στην Αθήνα.
Υποχρεούμαι, να ψάξω να το βρώ.