Πέμπτη, Μαΐου 18, 2006

Πίτσα και άγιος ο θεός

Η καλυτερη πίτσα που έχω φαει ως τώρα. Στην λεωφόρο Διονύσσου, διαφήμιση δεν κάνω και δεν λέω το όνομά της πιτσαρίας, που είναι όμως και μπάρ..
Απ' έξω το μαγαζί δεν λέει τίποτα, ένα μακρουλό κτίριο, άχρωμο, άοσμο
Από μέσα όμως

ζεστό με ωραία καθίσματα αλλά και καναπέδες.

Το σέρβις εξαιρετικό, τα ποτά επίσης. Το κρασί μας ήρθε στη σωστή θερμοκρασία μέσα σε σαμπανιέρα, το ανθοδοχείο του τραπεζιού είχε υπέροχα φρέσκα λουλουδάκια τίποτα δήθεν, απλά λουλουδάκια.

Τι περιμένει κανείς απο μία πιτσαρία, πέρα απο τα παραφινέλαια, την πίτσα, την βασίλισσα της βραδυάς. Τέτοια πίτσα όμως δεν έχω φάει ποτέ μου και πουθενά.

Ενα τεράστιο πιάτο με λεπτή ζύμη που μύριζε λάδι τρούφας..αρκετά τραγανιστή αλλά όχι και ξερή. Από πάνω φρέσκια ρόκα. Και ξεφύγαμε απο την καταπίεση της κλασικής ντομάτας που στο τέλος μας σερβίριζαν το χιλιοκατεψυγμένο κουφάρι της στα γνωστά μαγαζιά-αλυσίδες..

Αυτό που είχα μπροστά μου διέφερε..Το άρωμα της τρούφας έσπασε τη μύτη των συνοδών μου που παράτησαν τα φαγητά τους και κύτταζαν λαίμαργα το πιάτο μου..

Το κάτι άλλο ήταν...είναι..και θα είναι γιατί σκοπεύω να φάω μία τέτοια αύριο..ναί θα κάνουμε 80 χλμ πήγαινε-έλα για μιά πίτσα, εντάξει για 3 πίτσες...για δέσιμο ετσι?

Γούστα είναι αυτά.

Δευτέρα, Μαΐου 01, 2006

Πασχαλινοί μποναμάδες

Αυτό είναι ένα σχετικά εύκολο μεζεδάκι που σερβίρεται κρύο και μπορεί να γίνει απο την προηγούμενη μέρα.
Παίρνουμε σε ισόποσα μερίδια, τυρί Φιλαδέλφεια, ανθότυρο και ροκφόρ και τα λιώνουμε όλα μαζί σε μπλέντερ ωστε να γίνουν αλοιφή. Τα βάζουμε στο ψυγείο. Στο εν τω μεταξύ τρίβουμε ψίχα απο φυστύκια Αιγίνης ώστε να γίνουν σκόνη, κόβουμε μαϊντανό πολύ ψιλό, και μετά αν θέλουμε βάζουμε σε ένα πιατάκι τριμμένη πάπρικα ή κόκκινο πιπέρι.
Μισή ώρα πρίν τα σερβίρουμε, βγάζουμε το μείγμα των τυριών απο το ψυγείο, και πλάθουμε μικρά μπαλάκια τύπου κεφτέ, τόσο ωστε να χωράνε ολόκληρα στο στόμα. Το κάθε μπαλάκι το κυλλάμε πάνω στο μείγμα της αρεσκείας μας, μερικά στα φυστύκια, άλλα στον μαϊντανό ή στην πάπρικα ώστε όλα να γίνουν πολύχρωμα. Τα βάζουμε αραιά σε ωραίο λευκό πιατάκι και τα σερβίρουμε με ούζο, τσίπουρο ή μπύρα.

Εδώ θέλει περισσότερη προετοιμασία αλλά το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό. Κόβετε σε χαρτόνι το σχέδιο μιάς κότας, μόνο το σώμα χωρίς πόδια και ουρά. Καλύπτετε το χαρτόνι με αλουμινόχαρτο και έχετε μία κοτούλα. Φτάχνετε ρώσικη σαλάτα όπως συνήθως την κάνετε. Σε μία ρηχή πιατέλα, βάλτε κάτω κομμάτια άνηθο. Τοποθετείτε την ρώσικη πάνω στην στην κοτούλα και βάλτε μισή ελιά στη θέση του ματιού, πιπεριές σε λωρίδες ή τουρσιά σαν πόδια, τσίπς για φτερά και κόκκινη πιπεριά κομμένη όπως στη φωτό για λειρί. Γαρνίρετε με βραστά λαχανικά ή φέτες αγγουριού. Σε ένα τραπέζι, θα λυπούνται να τη φάνε, τόσο όμορφη θα φαίνεται.